Winter is coming

Marokko was fantastisch! Ik was er maar een weekje, maar wat heb ik genoten. Vier uurtjes vliegen en je zit gewoon in Afrika! Heerlijk warm, een totaal andere wereld, fantastisch eten, zoveel te zien! Ik was eerst twee á drie dagen in Marrakesh en man oh man wat is dat een overweldigende stad. Ja, het is waar wat men schrijft, je wordt continue aangesproken en men probeert op alle mogelijke manieren geld aan je te verdienen, je winkeltjes in te lokken en voor je het weet wordt je door een gids een leerlooierij rondgeleid terwijl je alleen de weg vroeg. Maar dat weet je van te voren en ach, zo heb ik ook weer een paar wijze lessen geleerd. Het is wel een bijzondere ervaring om in de Medina rond te lopen en ik overnachtte in een prachtige Riad in het centrum van de Medina, met vriendelijke mensen en fantastische service.

 

 

Na twee dagen vond ik het ook wel weer prima om door te reizen naar Essaouira, waar ik op 23 km van de stad in een adembenemend mooi landgoed van Marion en Said verbleef. Echt in the middle of nowhere, wat een rust en wat een prachtig uitzicht van het dakterras van het complex! Ik was de enige gast en er werd zo goed voor me gezorgd, ik werd ondergedompeld in een warm bad van verwennerij. Oh die Marokkaanse keuken, wat een heerlijkheid! Ik heb gewandeld, paardgereden, een hammam bezocht, een dagje met een goed boek bij het zwembad doorgebracht, uitgebreid het doolhof van de Medina in Marrakesh en Essaouira verkent. En hopeloos verdwaald natuurlijk, dat hoort er bij. Ik heb het platteland aan de kust waar de B&B van Marion en Said stond als het mooiste ervaren, en de kust van Essaouria met het prachtige fort dat ik al kende uit de film Kingdom of Heaven (aanrader!). Nu bleek dat mijn favo serie Game of Thrones hier ook deels gefilmd is, mijn gids te paard leverde zelfs paarden aan de filmcrew. Daarnaast het huis van Marion en Said, wat een ongelofelijk mooi huis! Wel heel groot, maar het is dan ook gemaakt om groepen te faciliteren en daar is het super geschikt voor.

 

 

Er was een heuvel in de buurt van het huis waar ik twee keer naar toe ben gewandeld, en bovenop aangekomen ben ik lekker gaan zitten en genieten van het uitzicht. Ik voelde me toen zo klein, ik besefte dat het heel goed is om af en toe uit je wereldje te stappen zodat je je realiseert dat de wereld veel groter is. Dat er mensen zijn die een heel ander leven leiden. Ik was dankbaar voor het leven dat ik leid en besefte me dat wie ik ben en wat ik doe, maar een ieniemienie klein deeltje is in de wereld en lang niet zo belangrijk in het grote geheel dan dat ik zelf soms denk. Even relativeren dus, heel gezond. Ik voelde me ook best een beetje eenzaam daar op die berg (ok, het was een heuvel maar voor ons Nederlanders is dat al gauw een berg, toch? ;), helemaal alleen op reis in een ver land. Aan de ene kant vind ik alleen reizen heerlijk, je hebt met niemand rekening te houden en kunt helemaal je eigen plan trekken. Aan de andere kant, je kunt al die mooie ervaringen niet delen en dat is toch de helft van de pret. Ik kwam mezelf ook best weer een beetje tegen zo. Maar ook dat is goed, ik heb nog zo veel te leren en hoop dat altijd te blijven doen.

 

 

Donderdag kwam ik weer in Nederland aan, om twee uur ’s nachts kwam ik thuis in een ijskoud huis. Wow, wat een verschil! Ik had geen zin meer om de kachel nog aan te steken, ik wilde meteen naar bed. Ik had mijn winterdekbed bij mijn vriendinnetje Silvia ondergebracht, tot nu toe ging het prima met mijn zomerdekbed. Nu niet meer! Hoppa twee dekens er bovenop en snel onder de wol. Zelfs Jack vond het veel te koud en heeft de hele nacht naast me onder de dekens doorgebracht. ’S morgens heb ik snel het kacheltje opgestookt en ben ik er voor gaan zitten met een kop thee, wachtend tot het warm werd. Ok, dus dit is het dan, en het is nog niet eens winter! Maar winter is definitely coming, ik denk dat ik binnenkort maar eens op zoek moet gaan naar een paar balen stro om de watertank en leidingen te isoleren. Overdag ging de zon schijnen en was het weer aangenaam warm in huis zodat de kachel niet aan hoefde. De zon verwarmt mijn huisje al snel, dat is echt fijn! En als ik genoeg stroom heb kan ik ook mijn infrarood warmtepaneel die in de zithoek hangt aan doen, zoals vanmorgen. Heerlijk knus in mijn zithoekje met warmte van boven! Het paneel is van Degree-n en verbruikt 200 watt. In het voor- en najaar heb ik nog voldoende stroom om hem te gebruiken, ik kan hem natuurlijk niet de hele dag aan  laten staan maar zo in de ochtend of ’s avonds even is wel heel fijn. Degree-n heeft mijn infrarood warmtepaneel gesponsord, waarvoor ik ze heel dankbaar ben!

 

 

Tijdens mijn vakantie hebben Lena, Laurens en Vincent, mijn ontwerpers van Walden, op mijn huisje en de katten gepast. Ze vonden het hartstikke leuk om hun ontwerp in het echt uit te proberen en waren unaniem enthousiast. Er was helaas een probleempje met de geiser, waardoor ze niet konden douchen. Tja dat hoort er ook een beetje bij helaas, het loopt nog niet allemaal op rolletjes. In dit geval lag het aan de brandstof zo bleek later. De geiser gaf een knal als hij aansloeg, waarop Lena het niet vertouwde en hem uitgezet heeft. Ik heb LPG in mijn gasflessen zitten, nu blijkt er een verschil in de samenstelling te zijn in de zomer en winter. Je hebt dus zomer- en winter LPG, who knew! De winter variant kan tegen lagere temperaturen en ik had nog zomer LPG in mijn tanks zitten. Waarschijnlijk was de eerste tank bijna leeg en de butaan was onder invloed van de lage buitentemperatuur verandert waardoor het niet meer in gasform wilde komen. Wanneer ik nu winter LPG ga tanken moet het goed komen. De andere gasfles was nog vol, ik heb die aangesloten en dat ging prima. En weer wat geleerd!

 

Ik heb uit Marokko maar één souvenir meegenomen, dit schattige theepotje. Ik wilde graag een klein theepotje die ik op de kachel kon zetten, dit Marokkaanse potje die voor de traditionele muntthee wordt gebruikt lijkt me heel geschikt. Staat dat niet super leuk!