Ik wil je graag een artikel laten lezen. Omdat dit stuk me echt raakt. Ik kreeg het doorgestuurd van Cissie Schellings, met het bijschrift: ‘kijk eens wat passend voor tiny’. Ik ben het helemaal met haar eens!
“Ja, ik weet dat het systeem stuk is en dat we iets anders moeten gaan vormgeven, ja, ik wil bijdragen aan het vormgeven van deze nieuwe structuren. Maar om dat echt van de grond te krijgen, heb ik de legitimering van het bestaande systeem nodig, de ondersteuning, de financiering, het netwerk!”
Wat wordt hier eigenlijk gezegd?
- het systeem is stuk,
- ik ga iets nieuws bouwen,
- het oude systeem moet mij ondersteunen, zien en gelijk geven,
- anders lukt het niet.
Daarin zit een merkwaardige paradox, die ik herken en heel goed snap. Zelf heb ik ook op gezette tijden last van deze paradox. Het is bijna een natuurlijke reflex, instinctmatig zou ik willen zeggen, om steun te vragen bij het bestaande systeem, die tegelijkertijd stuk is en niet meer werkt.
Ja! Helemaal juist. Dit is precies waar ik in geloof en waarom ik doe wat ik doe. Waarom ik heb besloten om een Tiny House te laten ontwerpen en bouwen, ook al waren er nog helemaal geen Tiny Houses in Nederland. Het oude systeem van ‘hoe het hoort’ paste totaal niet bij me en mijn hart fluisterde me in dat dit mijn weg was. Natuurlijk wilde ik niet meteen luisteren, dus het fluisteren werd roepen. Tot mijn hart me met een megafoon in mijn oor stond te schreeuwen. Dus ik ben het gewoon maar gaan doen. En oh wat bracht het me ontzettend veel meer moois dan ik van tevoren had kunnen dromen!
Fotograaf: Barbara Lodewijks
Ons systeem is stuk. We weten het. Het beste dat we kunnen doen is luisteren naar ons gevoel, naar ons hart, en volgen wat het ons influistert. Tegen alle stromen in. Het is spannend, ongemakkelijk, ingewikkeld. Maar ook zo’n mooi avontuur en altijd de moeite waard. Er is eigenlijk geen alternatief, als je wilt leven. Echt wilt leven.
Het oude systeem zal je waarschijnlijk niet ondersteunen, het werkt je tegen. En toch lukt het je, als je er helemaal voor durft te gaan. Mijn Tiny House avontuur bewijst dat. Inmiddels woon ik 4,5 jaar in mijn kleine zelfvoorzienende droomhuisje en zijn er ruim 46 woonprojecten met meerdere Tiny Houses in Nederland, en zijn er meer dan 80 lokale initiatiefgroepen actief om meer woonlocaties te creëren. In krap vijf jaar tijd. Ik kan het niet genoeg benadrukken, dat is een enorme prestatie voor een grassroots beweging.
Het geeft ook aan hoe enorm groot de behoefte is, de drive van deze pioniers om uit de knellende banden van het bestaande systeem te stappen en iets nieuws, iets beters te creëren. Zo groot, dat ze alle obstakels die ze op hun pad geworpen krijgen door het oude systeem dat ze tegenwerkt, op de koop toenemen. Gelukkig zijn er ook pionierende gemeenten en provincies die echt hun best doen om wel mee te werken. Die ook nog vast zitten in dat oude, falende systeem maar toch de randjes durven opzoeken of zelfs afdwingen dat er overheen gegaan mag worden wanneer het niet meer past.
Fotograaf: Lopke van de Reijt
Monique van Orden vertelde me laatst: beleid volgt de realiteit. Het blijft door mijn hoofd gaan, wat een waarheid als een koe. Je kunt oeverloos wachten tot het systeem verandert maar dat zal niet vanzelf gebeuren. Wij moeten het voortouw nemen, jij en ik. Het gewoon gaan doen. De verandering inzetten en de behoefte kenbaar maken. Pas als genoeg mensen dat doen, zal het beleid aangepast worden. Het is een illusie te denken dat het andersom zal gaan. Ook hier laat de Tiny House beweging zien hoe het werkt. Heb je nog meer overtuiging nodig?
‘Leven vanuit je hart, vanuit je ziel vraagt om volwassen worden. Om de weg van de held. Om alleen te durven staan en erop te durven vertrouwen dat je de mensen op je pad zult tegenkomen die aanhaken bij jouw zielsverlangen.’
Hop hop, gaan met die banaan. Volg je hart. Vertrouw dat je hulp zult krijgen. Niet van het oude systeem, maar wel van mensen die je droom delen en aanhaken bij je zielsverlangen. Wordt volwassen. Wees een held!
Martine zegt
Hi Marjolein, ik woon ook in een tiny house, en zelfs voor de tweede keer in m’n leven, want in de jaren ’80 heb ik, lang voordat de term tiny house hip werd, drie jaar in een oude schaftkeet gewoond. Ik geniet er ook erg van, maar ben me er ook zeer van bewust dat ik een bevoorrechte positie heb en behoorlijk elitair ben met deze woonvorm. Op het landje waar wij met tien huisjes staan, zouden ook ik-weet-niet-hoeveel mensen kunnen wonen. Zolang er in Nederland grote woningnood is, voel ik me best dubbel hierin. Dat beleid de realiteit volgt, kan best waar zijn, maar om het systeem te veranderen is veel meer nodig en zijn wij eigenlijk best wel egoïstisch bezig…
Marjoleininhetklein zegt
Hoi Martine, dankjewel voor je waardevolle input! Ik ben het alleen niet met je eens :) Er is namelijk meer dan genoeg ruimte, het is alleen oneerlijk verdeeld. Laat je alsjeblieft niet wijsmaken dat je te veel ruimte inneemt met je kleine huisje. Er is toch ook niemand die dat zegt tegen mensen die in een landhuis wonen, of wel? Ja er is inderdaad een grote woningnood in Nederland. En het zijn beleidsmatige keuzes geweest die dat veroorzaakt hebben. Het is een beleidsmatige keuze om heel de wereld van voedsel te willen voorzien en daardoor de bodem van ons land uit te putten. Het is een beleidsmatige keuze om wonen aan de markt over te laten waardoor betaalbaar en klein wonen nauwelijks mogelijk is. Ik kan nog wel even doorgaan, maar ik denk dat je wel begrijpt wat ik bedoel. ;) Groetjes, Marjolein
rene peters zegt
Ja, Marjolein in Spanje en in Nederland worden tegen lage kosten groenten geproduceerd om ze daarna overgrote afstanden te vervoeren. Zou dat anders kunnen ja verdeel de nederlandse produktie over waar geconsumeerd wordt.
Bernard Cremer zegt
Hallo Martine ,
Waar bevindt zich dat landje , waar nog veel meer huuskes kunnen / mogen staan ?
Zijn ze ook grotendeels off-grid ?
Damaris zegt
Wat gaaf om te lezen Marjolein, Held! Ja zo is het, gaan met die banaan. Volg je hart en de mensen die herkennen waar je naar op weg bent gaan steun geven. De steun komt uit de toekomst, niet uit het verleden.
Marjoleininhetklein zegt
Wat heb je dat geweldig goed geschreven Damaris, held! <3 Ik raakte er meteen door geïnspireerd en deze blog stond zo op papier. Dit is waar het om gaat! Dankjewel voor al je mooie werk Damaris! <3
F Benthem zegt
Heee Marjolein,
Vraag ? Krijg je een Hypotheek voor een Tiny House?
Fijne dag, Frank
Marjoleininhetklein zegt
Haloooo Frank! :) Ja dat kan, als je een permanente locatie hebt en je huisje nagelvast aan de grond bevestigd wordt zoals dat zo mooi heet :) Zie ook: https://www.marjoleininhetklein.com/2020/06/24/hoe-kun-je-een-tiny-house-financieren/ Jij ook een fijne dag!
Carolien zegt
Hai Marjolein.
Ik voel aan wat je bedoeld. Voor mij gaat dat dan over meer dan wonen alleen. We kunnen op zoveel terreinen onszelf bevrijden van oude systemen. Zelf doe ik dat door regelmatig iets op zijn kop te zetten in mijn leven. De afgelopen drie maanden heb ik nadat ik op een kistje vol waardevolle spulletjes na die ik heb opgeslagen en een koffer met kleding waar ik mee onderweg ging op 13 verschillende huizen gepast incl de huisdieren. Los van mijn oude bestaan hoopte ik er op een nieuwe toekomst te ontdekken in mezelf. Ik ben weer terug op mijn oude plek om weer even mijn grond onder mijn voeten te voelen maar ik heb zoveel geleerd waarin een nieuwe toekomst besloten ligt. Een koffer met kleding en een boek en teken en schrijfspullen was al veel te veel voor een mens. De helft niet gebruikt. Vrij te zijn van huis en haard geeft tijdelijk een heel vrij gevoel waarna je nooit meer kiest voor alle ballast die je daarvoor meesleepte. Ik was waar ik ook was dezelfde mens die ik thuis ook ben. Door alles los te laten komt er een her organisatie van wat werkelijk nodig is. Vandaaruit ben ik opnieuw aan het scheppen. Een bestaan dat echt bij mij past zonder me te laten leiden door het oude systeem, mijn oude systeem.
We hebben elkaar nodig, niet in een nieuw systeem maar van mens tot mens van hart tot hart. Dat is mijn nieuwe toekomst, ik vertrouw daarop en dan komt de vorm vanzelf.
Marjoleininhetklein zegt
Hallo Caroline, helemaal mee eens hoor! Dat gaat over veel meer dan wonen alleen. Wat heb je deze ervaring prachtig beschreven Carolien, en wat een inzicht! Dat ervaar je alleen door de stap te durven nemen in het onbekende. Je bent een held!!
Karin van Deuveren zegt
Ha Carolien,
Ik zit vaak ook te dromen op permanent op huizen te gaan passen. Maar hoe zorg je voor een postadres? Ik woon nu in een huurhuis en je moet toch ergens legaal ingeschreven staan.
Mag ik vragen hoe jij dit hebt opgelost?
En lukt het jou ook in deze coronatijd voldoende oppasadressen te vinden?
Alvast bedankt voor je reactie!
Vriendelijke groet van Karin
Lidy zegt
Hallo Marjolein
Eerder een online cursus bij je gekocht en nog niet veel mee gedaan, wel heel iets anders. In Maart vertrokken naar Drenthe, familie en natuur trokken al jaren aan mij. Mijn laatste jaar werken, veranderd van baan en mijn hemel wat kom ik mijzelf tegen. Net te horen gekregen dat ik in aanmerking kom voor een senioren woning. 46 meter. Nog even dan kan ik mijn opslag gaan opruimen. Weg geven wat niet meer nodig is. En wie weet komt er nog een Tiny house, avontuur .
Marjoleininhetklein zegt
Hoi Lidy, wow wat een veranderingen! Wat goed dat je je hart gevolgd hebt naar Drenthe. En jezelf tegenkomen is soms best pijnlijk, maar wel nodig en goed! Groei! Daar ben je nooit te oud voor. Ik hoop dat je een heerlijk huisje krijgt Lidy! En wel met die cursus beginnen hoor, dan leer je vast nog meer over jezelf en hij is ook gewoon heel erg leuk om te doen :) Groetjes, Marjolein
Wilma O'Sullivan zegt
Beste Marjolein,
Bedankt voor deze blog, het kwam voor mij op juiste moment. Want soms hoor ik een stemmetje in m’n hoofd dat het allemaal toch niet gaat lukken, zeker omdat de gemeente (het oude systeem) best wel hoge eisen stelt aan de bewoning van Keyenburg, Rotterdam. Zonet was het stemmetje weer aanwezig, ipv van twijfels te krijgen verwelkomde ik de stem : “hey je bent er weer, ik begrijp wat je zegt, het is ook spannend en bedankt dat je me wilt behoeden voor…….en……..en…….! Op dat moment verschijnt jouw mail met deze blog. Ik zeg toeval bestaat niet!! Hop hop, gaan met die banaan. Volg je hart. Vertrouw dat je hulp zult krijgen. Niet van het oude systeem, maar wel van mensen die je droom delen en aanhaken bij je zielsverlangen. Wordt volwassen. Wees een held! 💪 Zo dankbaar voor deze woorden! Liefs Wilma
Marjoleininhetklein zegt
Goed zo Wilma! Dit moest zo zijn, een porretje van het universum om je weer op weg te helpen :) Heel herkenbaar hoor! Ik heb echt ook zulke stemmetjes en ook probeer ik er tegen te zeggen: ‘ik snap waarom je er bent maar dit hoeft niet meer, het helpt niet meer. Dankjewel maar wees nu maar stil.’ Bewustwording is al een mega grote stap. Komt wel goed Wilma! Zet hem op, held! <3
Lies zegt
Je hart volgen, en dóén!
De rest staat reeds in de reacties, Marjolein.
Lie(f)s.
Marjoleininhetklein zegt
Zo is het Lies! :)
Aivy zegt
Hoi Marjolein, Zoals jij het gedaan hebt, schitterend. Neem risico in het leven, achteraf weet je pas of het de moeite waard was. Als je niets doet (twijfelen dus) gebeurt er ook echt helemaal niets. Oke uiteraard niet door een rood stoplicht heen rijden want dan is het risico erg groot. Je snapt vast wel welk risico ik bedoel. Ikzelf heb ook een groot risico genomen in mijn leven. Op mijn 51ste gestopt met werken en zien welke koers mijn leven zou nemen.
Tien jaar geleden ben ik in een grote pipowagen gaan wonen op een natuurcamping, schitterend. Als je zo alleen bent dan kom je echt tot diep in jezelf, zoals jij nu ondervind door de omstandigheden.
Na vijf jaar in die pipowagen gewoond te hebben, kwam de gemeente zeuren. Je mocht niet in een pipowagen wonen of in een tent, caravan of in ienie minie tiny housje. Iedereen moest weg van het terrein, oke ik mocht met mijn vrouw blijven en in een omgebouwde potstal gaan wonen. Het oude systeem was er toen nog niet aan toe om verandering door te voeren. Of je moest de status woongemeenschap zien te verkrijgen, dat was niet toen een lange weg te gaan.
Nu wonen wij in een oude boerderij maar de hang naar kleiner wonen is er nog steeds. Onze toekomst droom is een camper en dan veel reizen. Helaas in Nederland moet je nog steeds een woonadres hebben. In Duitsland mag je in een recreatiewoning wonen en inschrijven als verblijfplaats. Zo’n combinatie zal het dan wel worden, denk ik. Een rijdend tiny house dus.