Nog een paar dagen werken, dan heb ik eindelijk vakantie en kan het inpakken beginnen! Ik denk dat ik zelden zo aan vakantie toe ben geweest als nu, het zijn echt de laatste loodjes. Niet alleen voor mij merk ik, zoals dat bij de meeste (bouw)projecten gaat raakt iedereen een beetje aan zijn endje de laatste paar weken. Dimka is ook aan vakantie toe, heel begrijpelijk. Maar het einde in zicht, 22 mei komt mijn huisje eindelijk naar zijn nieuwe thuis. Waarvan ik nog steeds niet zeker weet waar dat is, hahaha! Het blijft spannend tot het bittere einde. Nou ja hopelijk niet bitter, maar zoet! We hebben vorige week maandag het definitieve voorstel voor de Tiny House pilot bij de Gasfabriek in Alkmaar ingediend met daarbij het verzoek om mij toestemming te geven daar al vanaf de derde week van mei te laten wonen in mijn off-grid huisje. Wethouder Pieter Dijkman heeft het ontvangen en aangegeven dat hij binnen twee weken antwoord probeert te krijgen van het college. Ik hoop dus dat ik eind van deze week eindelijk een verlossend woord krijg! Dan kan ik verder met het organiseren van de grote verhuizing: media inlichten, adreswijzigingen, verzekeringen, de plek gereed maken, etc.
Tot die tijd is er ook in mijn oude huis nog genoeg te doen. De laatste fase van het ontspullen is ingegaan. Nu heb ik weer de enorme mazzel dat er een buurvrouw in mijn oude huis gaat wonen, die heel veel spullen over wil nemen. Dus het is straks bijna een kwestie van kasten uitruimen, sopje er door, en de deur achter me dicht trekken. Beter had ik het niet kunnen treffen, en de buurvrouw is ook dolblij dat ze straks niet meer de boodschappen een trap op hoeft te slepen. Win-win, ik houd er van! Maar ik heb ook nog wel wat spullen die ik weg moet doen of kan verkopen, soms met pijn in mijn hart. Mijn enorme kruidenrek is daar een voorbeeld van, ik ben er heel erg aan gehecht maar met 115 x 78 cm is hij gewoon veel te groot voor in mijn nieuwe huisje. Ik heb nog overwogen om er een stukje af te zagen om mee te nemen, maar dat is zonde en dan houd ik nog een veel te breed kruidenrekje over. Nee dan heb ik liever dat ik er iemand blij mee kan maken en hij nog jarenlang in volle glorie zijn werk doet in een andere huis. Hop hop op marktplaats dus, en meteen een berichtje op Facebook gezet. Ik heb net een berichtje gehad van iemand die mijn Facebook pagina volgt, dus ik denk dat ik hem al kwijt ben! Slik! Even spookt er door mijn hoofd: ‘Ja maar je wordt blij van dit rek! Moet je niet houden waar je blij van wordt? Kan hij niet aan de muur tussen de zithoek en de trap?’. Tja.. het kan maar dat slaat nergens op. Nee, hij moet weg en het is goed als iemand anders er blij mee is. Het zijn van die laatste stuiptrekkingen, een deel van mij wil nog even wanhopig vasthouden aan het oude ;) Geeft niks, gaat wel weer over. Ik heb daarentegen ook zo’n enorme zin om in mijn nieuwe huisje te gaan wonen!!
Ondertussen had ik nog een kleine aanvaring met mijn oude huis afgelopen week. Ik stormde maandagavond de trap op naar boven, struikelde bij de laatste trede en lanceerde headfirst in de tegenoverliggende muur, zo eentje met zo’n venijnig structuurverfje. BAM! Wat een enorme klap! Ik kon even niks meer, wat een pijn! IJs er op en toch maar even de huisartsenpost gebeld, ik was licht misselijk en trillerig. Dan ben je toch alleen he, niemand de me af en toe wakker kon maken. Nu was dat ook niet nodig hoor, ik had niet het idee dat ik een hersenschudding had op dat moment. Achteraf gezien misschien toch wel, een lichte dan. Ik heb er een week goed last van gehad en hield er een mooi blauw oog aan over! Donderdag was hij op z’n mooist, kijk maar ;)
Was dat een afscheidscadeautje van het huis, een letterlijk gevalletje huiselijk geweld? Of misschien een signaal dat ik het wat rustiger aan moet doen.. Nog even, dan komt er wel wat rust. Twee weken vakantie in mijn nieuwe huisje, zodat Jack, Hella en ik even rustig kunnen wennen. Ik kan niet wachten!
Geef een reactie