Afgelopen donderdag was het zover, Marloes haar Tiny House kwam naar Alkmaar! Na twee jaar lang trekken en duwen, vaak één stap vooruit en twee terug, overleggen en navigeren tussen alle betrokken partijen, mocht het dan eindelijk zo zijn. Wat waren we door de dolle van blijdschap! Helaas trok er dezelfde dag nog een pak donkere wolken voor de zon: ik ontving een telefoontje van de advocaat van de gemeente die me mededeelde dat het Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier (HHNK) naar de rechter is gestapt met een verzoek om onmiddellijke schorsing van de omgevingsvergunning..
Afgelopen woensdag ontvingen we de getekende bruikleenovereenkomst voor de grond, en de omgevingsvergunning. We hadden hier op gerekend dus de komst van Marloes haar huisje was al gepland, maar pas toen ik de vergunning in handen had was het zeker en kon ik iedereen informeren. Ik heb van de gemeente begrepen dat zij HHNK zouden informeren, dat ze dat vanzelfsprekend bij het verlenen van de nieuwe vergunning zouden doen. Toch heb ik ook meteen nadat ik de omgevingsvergunning ontving HHNK gebeld om te vertellen dat er de volgende dag een huisje bij zou komen. Dat leek me wel zo netjes. Ik verwachtte wel dat ze weer bezwaar zouden aantekenen tegen de nieuwe vergunning, maar niet dat ze een voorlopige voorziening aan zouden vragen en zeker niet zo snel. Helemaal niet na het telefoontje met de adviseur Milieu en Ruimte van HHNK, met wie ik een prettig gesprek had. Ze hebben me later nog laten weten dat ze geen andere mogelijkheid zagen en het heel vervelend voor me vinden. Dat waardeer ik, maar ik kan er niet zo veel mee.
Met een voorlopige voorziening vraag je een voorlopige beslissing van de rechter als je de uitkomst in een lopende procedure niet kunt afwachten vanwege een spoedeisend belang. In dit geval heeft HHNK een bezwaar ingediend tegen het verstrekken van een omgevingsvergunning voor onze Tiny House pilot project door de gemeente. De rechter heeft besloten dat omdat het om verplaatsbare huisjes gaat er niet direct risico is op ‘onomkeerbare schade’, er zal wel binnen drie weken een hoorzitting komen. Ik zal dan waarschijnlijk ook opgeroepen worden om een verklaring af te leggen.
Als de rechter besluit dat HHNK gelijk heeft wordt de vergunning ingetrokken en moeten we meteen weg, al hoop ik dat we dan een beetje tijd krijgen om dat te organiseren. Als de rechter besluit dat de gemeente gelijk heeft dan wordt de bezwaarprocedure voortgezet zoals gewoonlijk. Dan mogen we nog een tijdje blijven in afwachting van de uitslag van de bezwaarcommissie. Ik hoop dat ik het zo goed heb, dit is hoe ik het begrijp. Het betekent ook dat Marja, die de tweede week van april zou komen met haar huisje, nu niet kan komen. Ze moet dus snel iets anders regelen voor haar Tiny House die dan klaar is, en ze woont nu tijdelijk in een vakantiewoning omdat haar oude huis verkocht is.
Hoe ik me op het moment dat ik dit bericht kreeg voelde? Verslagen. Verbaasd. Vol ongeloof. Verdriet. Boosheid. Opgevolgd door een gevoel van: ja natuurlijk, het is aldoor al zo gegaan dus waarom zou het dit keer anders zijn? Ik voel me soms net een jonge hond aan een te korte lijn. Ik ren vol blijdschap en enthousiasme vooruit om keer op keer hard terug te worden getrokken door mijn baasje. Even heb ik zitten janken. Niet eens zozeer voor mij maar meer voor Marloes. Het is zo’n onderneming geweest voor haar, en het is nog lang niet klaar. Als de rechter besluit dat HHNK in haar recht staat dan moeten we allebei weg van het terrein. Hoewel dat voor mij ook een behoorlijke organisatie is en ik echt nog niet graag weg wil van mijn plekje hier en zo ontzettend graag een mooi Tiny House pilot project wil neerzetten hier, ik kom wel weer op mijn pootjes terecht. Maar voor Marloes zou dat echt afschuwelijk zijn. Ze heeft al haar geld in het ontwerp en de bouw van haar huisje gestopt en dat is nu echt schoon op. Het huisje is verplaatsbaar maar dat kost wel een hoop geld, en ze heeft waarschijnlijk minder makkelijk een nieuwe plek gevonden dan ik omdat het niet op wielen staat maar met een dieplader vervoerd wordt. Dat is een prima keuze als je eens in de paar jaar verhuist, maar niet eens in de paar weken. Marloes heeft de huur van haar oude woning opgezegd per 1 mei en kan de lasten ook niet dubbel dragen. Het is allemaal vreselijk stressvol voor haar en Marja, dit gebeuren. Ik wilde het Marloes niet vertellen donderdag. Niet op de dag dat haar huisje eindelijk hier stond, dat moest een blije dag zijn en blijven. Maar helaas stond het al in het nieuws, de gang naar de rechtbank:
Dus ik had geen keuze dan het te vertellen. Ik wilde niet dat ze het via een ander zou horen dat het zo zou kunnen zijn dat haar huisje op korte termijn al weer weg moet. Het zijn zulke kanjers, mijn (toekomstige) buurtjes Marja, Marloes en Lan. Die ondanks alle onzekerheden hun hart volgen en opkomen voor hun wens op een andere manier te wonen en te leven. Je moet er best wat voor opgeven zie je, om in een Tiny House te gaan wonen. Het is echt geen makkelijke weg in deze pioniersfase van de Tiny House beweging en je moet er heel veel voor doen. Ik heb enorm veel respect voor hen. Gelukkig gaat het op andere plekken in Nederland niet zo moeizaam als hier in Alkmaar.
Hoe ik er nu in sta? Tja wat kun je doen, we moeten het maar weer gaan zien. Eerst wachten op een datum voor de hoorzitting. Ik denk dat ik het maar loslaat en de zaak toevertrouw aan God, het universum, ‘the powers that be’, hoe je het ook wilt noemen. Ik geloof dat alles gebeurt met een reden. Dat maakt het niet makkelijker en soms kun je er bloedlink om worden, maar ik geloof het echt. Dit dus ook. Ik kies ervoor om te vertrouwen dat het goed komt. Ook al ben ik echt ongelofelijk moe van dit hele traject.
Mijn lieve vriendinnetje Monique van Orden kwam donderdagavond uit haar werk bij me langs om me een hart onder de riem te steken. ‘Mijn hemel wat is dit nu weer!’ riep ze uit. We hebben vreselijk zitten lachen met z’n tweeën, alle stress kwam eruit. We hadden het over Andre Kuipers van wie ik laatst een lezing heb bijgewoond en die ik zo’n geweldige spreker vindt, dat hij zo’n enorm goed verhaal heeft. ‘Nou’ zegt Monique, ‘Andre Kuipers eat your heart out! Jij hebt nog een beter verhaal straks! Je hebt vast voordat je aan dit leven begon gevraagd om een leven met een heel goed verhaal’. Hahaha daar moest ik hard om lachen. ‘Doe me even een leven met een goed verhaal, maakt niet uit hoe moeilijk het is!’ :P
Oh jongens wat een verhaal. Het is maar goed dat ik erom kan lachen af en toe. Nu ga ik me eerst maar weer even op écht leuke dingen richten, zoals de online cursus die vanaf aankomende vrijdag beschikbaar is. Een project waar ik heel erg trots op ben, het is een verschrikkelijk goede e-learning geworden. Koen legt momenteel de laatste hand aan de video’s en vrijdag kun je hem gaan doen! Laat je vooral niet afschrikken door onze ervaringen hier in Alkmaar, er zijn heel veel mooie Tiny House woonprojecten in ontwikkeling dus die woonplekken komen er echt aan. Als je meer wilt weten over de online cursus ‘Jouw Tiny House – van droom naar realiteit’ dan kun je hier meer informatie vinden. De Tiny House beweging gaat door hoor, er is geen stoppen aan!
kun je dit onbehoorlijk bestuur noemen? Wat een …… !!!!!
Ik duim (vanuit de verte, vandaar) voor heel veel succes voor jullie!
‘k Zit hier woordeloos, met heel veel ongeloof, te lezen, Marjolein.
‘k Herken zoveel in jullie verhaal, dat ik hier de laatste jaren meemaakte in/op mijn 60m2. Mijn ‘calvarieberg’ staat hier ‘letterlijk’ in de tuin (dezelfde oppervlakte als mijn huisje). ‘k Zal er jullie zorgen bijleggen, en mee hopen…
Een heel lieve knuffel, ook voor Marloes en Marja,
Lie(f)s, x.
Lieve schat leer mij de recht geaarde Alkmaarders kennen. Wat vreemd is is eng en dat kan niet. Kom naar Den Helder het wordt hier steeds mooier.
Ja Marjolein zo houden ze werk bij het hoogheemraadschap Noordholland noorderkwartier. Deden ze maar eens wat, daar waar ze echt voor zijn. De buurtschap Bregtdorp (schoorl) van haar 400 jaar oude grondwater overlast afhouden. Ipv tiny houses pesten. Vorige week was een wetenschapper op de radio die het stankoverlast bij de rioolreiniging ook sterk heeft teruggedrongen. Dan heeft de stankzone helemaal geen reden meer.
Eigenlijk zou Nederland, Ver-nederland moeten heten, hier wordt niet geregeerd alleen maar gereageerd.
Mensen die enig initiatief nemen worden direct afgestraft, maar de “bestuurders” mogen alles zeggen, doen en alles opstrijken.
Het vreemde is dat vroeger een ambtenaar in dienst van de gemeenschap stond omdat ze door een of andere situatie zichzelf niet konden bedruipen en betaald werden door de gemeenschap en dat gebeurd nog steeds.
Ze hebben zich inmiddels zoveel privileges toegeeigend, dat als een burger zelfredzaam wil zijn( omdat het leven zo duur aan het worden is waar zij debet aan zijn ) compleet dwars wordt gezeten onder het mom (hebben ze zelf bedacht) wettelijk niet toegestaan( !) en burgelijke ongehoorzaamheid!
Kortom, uitzuigers, opvreters, mooipraters, moeilijkdoeners, bemoei-miepen enz.enz. kotsmisselijk word je hiervan !!!!
helemaal mee eens stel dat iedereen een beetje zelfstandig gaat leven, dan verdienen ze toch niet meer.
dat willen ze de kop indrukken.
Hoi Marjolein,
Tja als boot bewoner ken ik de hoogheemraadschappen natuurlijk ook en HHNK delen wij als het onze.
Ik kan je alleen zeggen wat ik zou doen:
– Vraag de stukken op bij de gemeente, 2 weten meer dan 1 en misschien zien jullie nog een (juridisch) argument wat de gemeente mist en waarmee je de gemeente dan kan aanvullen in HUN gevecht tegen HHNK.
-Nu in eerste instantie natuurlijk gericht op de voorlopige voorziening argumenten bedenken. Eerlijk gezegd kan ik geen enkele goede reden bedenken voor een verplaatsbaar iets om een voorlopige voorziening te kunnen krijgen van de rechter door het HHNK. Tenzij het HHNK hard kan maken op korte termijn daar op jouw veldje aan het werk te moeten of dat het veldje al eerder als overloopgebied bij watersnood is bestempeld of zo (van dat laatste zou de gemeente dan ook op de hoogte moeten zijn). Je kunt deze voorlopige voorziening aanvraag vergelijken met een permanent parkeerverbod of zelfs inrijverbod in een straat omdat de gemeente eens in de 20 jaar de straat wil kunnen openbreken voor onderhoud. Ook zou het veldje onderdeel kunnen zijn van een waterwingebied, maar daar staan hele woonwijken op gebouwd, dus ook al geen reden.
Eigenlijk is deze strijd gelijk aan de strijd van woonboten die met argusogen bekeken worden door het HHNK. Want ze moeten toch baggeren en aan dijkonderhoud doen en dan staan die woonboten en hun steigers, aanmeerpalen enz. en schuurtjes in de weg. Echter in de praktijk is er hier waar ik woon in de afgelopen eeuw helemaal geen onderhoud door het HHNK gedaan! Terecht heeft het HHNK dus ook de aftocht moeten blazen, maar bij alles wat nieuw is proberen ze het weer. Dat ben jij dus nu.
We strijden voor hetzelfde: volwaardig wonen, meervoudig gebruik van de ruimte, wonen in meerdere vormen enz.
Dus: al je hersens bij elkaar vegen, schouders recht en er tegen aan gaan.
Succes,
Kay
Hallo Marjolein,
wat een nare zaak zo ondertussen met het HHNK. Maar als de gemeente goed en pal achter haar besluit en de vergunningverlening staat, kunnen ze gewoon dit aanvechten tot aan der Raad van State. Hiervoor hoef jij geen inspanning te doen, omdat het bezwaar van HHNK een bestuurlijke procedure vergt en gericht is aan de gemeente en haar besluit tot verlening van de omgevingsvergunning. Net zoals HHNK het jammer vindt en niet anders kan, zal de gemeente zich ook op dit standpunt moeten stellen en het misschien jammer vinden, maar ook niet anders kunnen dan doorzetten tot Raad van State. Er is dan ook gelijk duidelijkheid over de vrije beschikkingsruimte die de Gemeente mag nemen in dit soort tijdelijke voorzieningen en locaties in relatie tot een beperking binnen de straal van de afvalwaterzuivering. Ik zou met de gemeente over dit traject gaan spreken, wat vervolgens langdurig zal zijn en jullie een veel betere zekerheid kan geven voor de komende maanden/jaren. Laat de moed niet zakken, dit komt zeker goed!!
Succes!
Guido
He marjolein, ze moeten jou wel hebben
Zeg…..wat een dom gedoe.
Mijn tiny house is nu redelijk ingeburgerd.
Net 2 mensen vh waterschap op bezoek gehad die mij de regels vh spel hebben uitgelegd aangaande de 4 mtr vanaf de sloot gedoe….
Nou dat was dus ff heel anders dan dat de gemeente zat de fluisteren…ik kan daar wat mee en heb n contact persoon nu.
Weet je hoe ik dat voor elkaar heb gekregen? Door op waterschapsite steeds in bekakt Nederlands te posten….ik raad je aan om idd de gegevens op te vragen. Jouw kennende ga jij net als ik pitbullen…
Meid geen gezeur kop d’r veur…..
Veel succes ga ervoor
Hou je taai! En als je een plek op mn erf in Oosterwold (Almere) wil, welkom. X
Tjonge jonge Marjolein. Niet alles in het leven hoeft persé gemakkelijk en vlot te verlopen, daar is het nou één keer ‘het leven’ voor maar zoveel pech hoeft nou ook weer niet. Sterkte.
Hoi Marjolein, wat een verhaal ik had al en ander gelezen in de krant. Ik vind het bizar voor woorden, dit is Holland op z’n smalst. De overheden zitten gevangen in hun zelf opgelegde regelgeving, er is geen ruimte meer om anders te denken, en nieuwe initiatieven “out of de box” denken. Ik hoop met jou dat er toch nog mogelijk heden zijn om jou project voort te zetten. En laten we positief blijven denken, het universum vragen om goede oplossingen voor dit project. Ik wens je veel wijsheid, inzichten en doorzettingsvermogen om hier een succes van te maken.
Oh, Marjolein, wat zou ik die gasten, de je steeds in de wielen rijden, graag eens ongelooflijk door elkaar willen rammelen!!!
Ik blijf je een kanjer vinden. Succes en super, dat je je er zo in vastbijt. Groetjes Trijnie
‘Wat nieuw is is eng’ dat geldt volgens mij voor grote groepen Nederlanders. In Tiel niet anders. hier bezwaren van de inwoners, met spandoeken, handtekeningenacties, veel geblaat….
Marjolein. jullie staan. En mijn grote hoop is dat jullie mogen blijven staan!!
Succes!!
Beste Marjolein,
Wat een enorme tegenvaller na het mooie bericht van vorige week.
Ik ben nog een beetje met stomheid geslagen en houd het daarom bij een eenvoudig: veel sterkte voor jullie allemaal!
Hartelijke groet van Nienke
Heel veel sterkte. En, zoals Je zegt: het komt altijd beter! Als Alkmaar Jullie niet wil, hebben ze pech. Er onstaat 1 Anastasia dorp in de buurt. Die zijn heel positief. Dan gaan Jullie daar heen. Stond in de nieuwsbrief van het econetwerk. Waarom heb Je de paashaasjes uit D niet genoemd? Daarvoor ben Ik 1.499 km gereden! :O)) <3 <3
Hoi,
Ik volg je ook op Instagram en vindt je echt een kanjer! Wat balen dat het nu weer zo spannend wordt gemaakt en er weer tegenwerking is. Het is zo’n prachtig project, prachtige lokatie, waarom nou zo moeilijk doen?
Heel veel sterkte en ik duim met jullie mee dat het een goede afloop heeft!