Vandaag is mijn vakantie weer voorbij, ik had twee en een halve week vrij ingepland voor mezelf. En ik heb meteen een waardevolle les geleerd: als je ZZP’er bent dan is thuis vakantie vieren een illusie. Als je huis dan ook nog eens zo nauw verweven met je werk als het mijne, dan kun je het helemaal schudden: even helemaal loskoppelen is er gewoonweg niet bij. Gisteren was ik bovendien jarig, dat is altijd een momentje van reflectie voor me. Ik worstel op het moment een beetje. En hoewel ik het best lastig vind om dit soort dingen te delen, doe ik het toch. Want je mag best weten dat ook de ‘koningin van de Tiny House beweging’, met zichzelf worstelt. Pas op, dit wordt een lange blog ;)
Heb ik dan helemaal geen rust gehad? Jawel hoor. Maar ik heb toch ook iedere dag wel wat gewerkt, er speelde gewoonweg te veel wat ik niet kon negeren. En dat leverde best wat ongemakkelijke gevoelens op mag je gerust weten. Volgende keer dan toch maar weer echt weg op vakantie? Ja dat is waarschijnlijk beter. Dan moet dat financieel wel kunnen, dit jaar zat het er niet in. Ik red me als ZZP’er maar het is geen vetpot en ik heb de afgelopen tijd aardig wat investeringen gedaan. In TinyFindy en de online cursus bijvoorbeeld. Ik ben mijn huisje nog aan het afbetalen en mijn websites kosten geld om te onderhouden, waardoor ik best nog hoge maandlasten heb. Ik heb er wel eens eerder over geschreven, het valt nog niet mee om je broodje te verdienen met activiteiten in de Tiny House beweging. Ik heb het vermoeden dat mensen me als enorm succesvol zien maar ze zien niet het harde werk dat ik verricht, de lange dagen en het feit dat ik maar één vrije dag in de week heb. Dat ik na het werk vaak alleen nog maar puf heb om op de bank te hangen. Dit is geen klaagzang, maar wel een reality check.
Ik heb de laatste tijd gemerkt dat ik moet oppassen. Ik slaap nog wat slechter dan gewoonlijk, houd mijn agenda minder goed bij waardoor ik afspraken met vrienden vergeet, terwijl ik normaal gesproken enorm goed georganiseerd ben, kan niet op namen komen.. signalen van mijn brein dat het een beetje overwerkt is. Mijn verjaardag vind ik altijd een goed moment om de zaken eens op een rijtje te zetten voor mezelf. Waar sta ik nu? Waar ben ik tevreden mee en wat niet? Wat wil ik bereiken? Ik heb de afgelopen drie jaar keihard gewerkt en ik snak ernaar om het eens wat rustiger aan te kunnen doen. Weer wat meer tijd hebben om te reflecteren en niet alleen maar als een dolle overal achteraan te hollen. Vaker nee zeggen, prioriteiten stellen.
In mijn vakantie was ik een weekend te gast bij Sacha en Debby van Tiny House Limburg en hun twee kinderen, in hun Tiny House. Dat was heerlijk, ik was er echt even uit en Sacha en Debby hebben me heerlijk in de watten gelegd. Wat een lieverds! Ze bouwen ook Tiny Houses voor anderen, bijvoorbeeld dat van buurvrouw Henriette die naast hen woont en ‘Tiny’ Mir. Het was zo mooi en stil daar in Zuid-Limburg, ik kwam er helemaal tot rust. We hebben goede gesprekken gevoerd bij het kampvuur en Henriette van Levensbloem heeft me gratis een reading gegeven. Die zal me nog lang bijblijven, het was behoorlijk emotioneel voor me maar heel erg mooi. Ik mag komend jaar gaan oogsten wat ik gezaaid heb zegt ze. Nu nog de kunst leren om te ontvangen. Sacha had voordat ik aankwam tegen Henriette gezegd: ‘de koningin komt op bezoek!’ En bleef me het hele weekend gekscherend de koningin van de Tiny House beweging noemen. Wat ik natuurlijk een beetje weg lachte en ik helemaal niet van toepassing vind. Maar in een ding heeft hij gelijk, ik mag best trots zijn op wat ik allemaal in gang gezet heb en uitdragen wie ik ben. Misschien niet de koningin, maar toch zeker een gedreven frontvrouw van de Tiny House beweging.
Own it, Marjolein! Dat vind ik ingewikkeld, maar ik ga het proberen. En ik ga met hernieuwde inzet stoppen met de innerlijke bullshit. Dat nare innerlijke stemmetje dat mezelf steeds maar weer afkraakt. Niet goed genoeg? De groeten! Dit is wie ik ben en dat is helemaal goed zo. Ik ben potverdorie 43 geworden, tijd om te stoppen met die onzin hoor. Ik mag wat vaker stil staan bij wat ik allemaal gedaan heb, zeggen Sacha en Henriette. De bescheiden ikke vind dat een beetje ongemakkelijk. Ja maar dat is toch.. dat doe je toch gewoon? Blijkbaar is dat niet zo heel gewoon en als ik het allemaal op een rijtje zet dan is dat ook best indrukwekkend. Laat ik het maar eens doen:
- Een Tiny House laten ontwerpen en bouwen in Nederland toen er nog helemaal geen Tiny House beweging was
- Een legale plek om in mijn Tiny House te wonen gevonden
- Een succesvol blog gestart boordevol informatie waarmee ik talloze mensen geholpen heb op weg naar hun eigen Tiny House
- Een succesvolle Tiny House Nederland facebook pagina gestart
- De Tiny House beweging op gang gebracht door het geven van talloze lezingen, workshops en ontelbare interviews aan de media
- Stichting Tiny House Nederland opgericht en heel veel belangrijke informatie via de website, facebook pagina en facebook groep gedeeld
- Mijn vaste baan opgezegd en als ZZP’er begonnen
- Een pilot project met vijf Tiny Houses voor vijf jaar gestart in Alkmaar, ondanks bezwaren van het Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier en stichting behoud de GAS!Fabriek maar dankzij de steun van de gemeente Alkmaar
- Nederlands eerste Tiny House wooncoöperatie opgericht waarvan ik voorzitter ben
- Projectleider van de eerste Tiny House Nederland Jamboree, waar tussen de 4000 en 5000 bezoekers op af kwamen
- Samen met Marcel van Mierlo TinyFindy opgericht, de online marktplaats voor Tiny Houses en kavels voor Tiny Houses
- Gemeenten en particulieren middels adviesgesprekken verder geholpen met hun Tiny House aspiraties
- Een groep van 400+ mensen gemobiliseerd om een Tiny House woonproject in Leusden te starten
- Een initiatiefgroepen bijeenkomst georganiseerd voor ca. 35 lokale Tiny House groepen om kennisuitwisseling te stimuleren
- En ik vergeet vast nog het een en ander..
Dus ja, ik ben er wel een beetje aan toe om te gaan oogsten wat ik gezaaid heb en er niet zo hard meer aan te hoeven trekken. Dat ik me geen zorgen hoef te maken over inkomsten en de tijd heb om weer te ontdekken wat ik echt het leukste vind om te doen, en daarvoor te kiezen. Dat ik weer wat meer tijd heb voor vrienden en familie en om leuke dingen te gaan doen. Daarvoor moet ik loslaten dat ik alles moet doen en overal op moet reageren wat op mijn pad komt. De onvoorstelbare hoeveelheid e-mail beantwoorden bijvoorbeeld. Met iedereen in gesprek gaan die ‘eens wil kennismaken en babbelen over de mogelijkheden van Tiny Houses’. Ik ga keuzes maken en niet veel meer gratis doen. Want wil je mijn expertise, dan is het je ook wat waard. Vrijwilligerswerk doe ik genoeg voor Tiny House Nederland. Zo! Dat is dan dat.
Sacha vroeg me wat mijn doelen zijn. Dat zijn er drie, antwoordde ik. In willekeurige volgorde:
- Een eigen stukje grond in het bos waar ik in een klein huisje deels zelfvoorzienend kan wonen. Waar ik niet meer weg hoef zodat ik een mooie tuin kan aanleggen op basis van permacultuur, met een plantenkasje en waar ik natuurlijk ook kippen kan houden.
- Nog maar twee of drie dagen in de week moeten werken voor mijn inkomen en de rest van de tijd vrij zijn om te kiezen wat ik doe, ook al is dat meer werk.
- Een wijze (oude) vrouw zijn die een waardevolle bijdrage aan de wereld levert, om de samenleving verder te helpen naar balans. Een samenleving waar veel mensen bewust of onbewust naar verlangen, met meer verbinding, goede zorg voor het land en elkaar. Die mensen inspireert en ze laat zien dat ze niet in een door anderen bedacht keurslijf hoeven blijven zitten, maar los kunnen breken en hun eigen wijze weg kunnen gaan. Hun hart kunnen volgen.
‘Dat laatste doe je al’, zei Sacha. Dat maakt me emotioneel. Ook al weet ik dat hij gelijk heeft, ik voel me ergens ook een bedrieger. Want ik zorg niet goed voor mezelf. En, als ik een voorbeeld wil zijn voor anderen, dan moet ik ook zelf uitvoeren wat ik ‘predik’. Dit hele pad dat ik bewandel kwam voort uit een behoefte naar meer rust en natuur en ruimte in mijn leven om te leven. Om back to basics te gaan en gezond en in verbinding met anderen en de natuur te leven. Een goede stap op weg naar die droom van een klein huisje in/bij het bos waar ik mijn eigen groente teel, kruiden kweek, kipjes heb rondlopen en verse broden bak, de hele dag buiten leef en vrienden ontvang. Ergens onderweg is het veel groter geworden en werd het een beweging en een carrière. En ben ik meer en meer gaan werken omdat er zoveel te doen is in deze beweging, er ligt zoveel werk om ervoor te zorgen dat het makkelijker wordt om klein, betaalbaar en milieuvriendelijk te kunnen wonen. Zoveel dat het mijn hele leven is gaan beheersen.
Met ‘Tiny’ Mir Benders, waar ik nog veel van kan leren als het gaat om loslaten
Dat er zoveel werk te doen is betekent natuurlijk niet dat ik dat allemaal hoef te doen. En ik ben ook echt niet alleen maar zo voelt het vaak wel. Ik hoop dat ik daar niemand mee kwets, maar ik voel me vaak eenzaam in dit werk en in mijn leven. Ook daar heb ik iets los te laten. Het wordt tijd dat ik de controle loslaat en meer aan anderen ga toevertrouwen, iets dat ik echt moeilijk vind. Perfectionist en controle freak, what a blessing ;). Het heeft alles te maken met vertrouwen in mijzelf. Niet bang zijn om niet meer nodig te zijn. Dat irritante innerlijke stemmetje het zwijgen op leggen. Het is een proces.
Toch voelt het alsof er iets in beweging is in me. Een nieuw levensjaar is begonnen en ik voel dat er meer rust aan zit te komen. Meer ontspanning en plezier, ook in werk. Ik hoop weer een beetje in die flow te raken waarin ik zat toen ik met de bouw van mijn huisje bezig was. Een duidelijk doel voor ogen en gaan, dat is heerlijk. Ook daarop moet ik maar vertrouwen, dat het weer komt. Accepteren dat het nu even niet zo is en loslaten. Open gaan staan om te ontvangen en laat die oogst maar binnenkomen.
Jackie zegt
Je bent een held !
En je hoeft zeker niet gratis en voor niks te werken, vreemd dat mensen dat altijd lijken te verwachten als
je met Tiny Houses en een andere manier van leven bezig bent.
Ik vond de workshop meer dan de moeite waard en wilde er graag voor betalen.
Kan me voorstellen dat je voor andere diensten ook gewoon een kleine bijdrage vraagt.
Wens je veel wijsheid : )
pauline zegt
Marjolijn – goeie woorden. En jezelf liefde en rust gunnen. Hoewel de Tiny House movement belangrijk is en we een mooi pad aan het inslaan zijn, is het niet allemaal jouw verantwoordelijkheid. Als docent heb ik ook moeite met geld vragen (buiten school om) voor mijn expertise. En ik vind het nog steeds ‘in the spirit of’ TH dat we zoveel delen. Ik denk echter dat de balans een beetje boel scheef is en dat men te weinig terug geeft aan jou. Dit logeerverblijf was een mooie beloning. Ik ga eens kijken of ik terzijnertijd iets kan teruggeven aan jou dat je taak verlicht of een extraatje geeft waardoor je tot rust kunt komen enzo. Eerst proberen zelf weer de namen van mijn eigen gezin te onthouden ;)
Linda Beekhuizen zegt
Dank je voor je verhaal. Leerzaam.
Succes met loslaten en genieten van op zn tijd niets doen en in je hoofd ook niets doen
Sacha zegt
Wowwwwwww! Wat ben ik TROTS OP JE!
De Sacha ;-)
Marjoleininhetklein zegt
Kusje! :)
Marloes zegt
Ook dat wat je “allemaal bereikt hebt”, kun je (innerlijk en desgewenst uiterlijk) loslaten, want het echte inzicht is:
Ook als ik niets doe, ben ik goed genoeg.
Dan hoef ik alleen nog maar mijn best te doen, en verder niets.
Jan Kooy zegt
Marjolein, het is inderdaad moeilijk en het voelt een beetje als bedriegen om vergoeding te vragen voor zaken die je uit idealisme bent gestart. Maar je moet toch eten, wonen en tijd overhouden voor jezelf waardoor je inderdaad niet alles meer voor niets hoeft te doen. Je bent iets heel moois gestart en hebt verschrikkelijk veel bereikt in een korte tijd, maar niets is het uiteindelijk waard als je alleen nog maar overspannen huilend op de bank de weinige rest van je tijd door moet brengen. En perfectionisme en controle-gedrag horen bij elkaar en zijn soms mooi en nodig om dingen te bereiken, maar vaak ook levensgevaarlijk. Neem je rust, je hebt het verdiend!
Maxi zegt
Wat een prachtige, eerlijke blog. Ook heel herkenbaar, Marjolein!
Dirk zegt
Marjolein, om te beginnen nog van harte gefeliciteerd. Je blog is zo ontzettend herkenbaar. Meer doen en er weinig mee verdienen is vaak een teken van gedrevenheid, maar er moet ook brood op de plank komen. Een yoga-lerares zei me ooit het betweterige stemmetje zich niet weg laat drukken: “Herken het, maar onthoud dat niet perse gelijk heeft.” Ik vond en vind het een wijze raad, maar nog steeds erg moeilijk. Een leven lang leren is hier wel van toepassing ;-) En dan maar dagelijks zegeningen tellen, dat ontspant. Om het kalenderblaadje van gisteren te citeren: Laat het perfecte niet de vijand van het goede zijn. (Voltaire)
Marjoleininhetklein zegt
Mooi Dirk! Dankjewel!
Henk zegt
Ik ben het eens met de yogalerares. Als je liefdevol luistert naar dat kritische stemmetje, vooral ook naar wat het je werkelijk zeggen wil, en als je het vaak pijnlijke gevoel dat eronder zit toelaat, komt er ruimte voor het zelf oproepen van gevoelens en gedachten die je prefereert. Deze kun je dan náást het stemmetje er laten zijn in plaats van het eroverheen proberen te ‘plakken’.
Zo wordt het minder een strijd (die het stemmetje meestal wint) maar een groeiproces naar steeds meer die fijnere gevoelens kunnen ervaren en steeds meer in balans blijven als het stemmetje zich weer roert. Of eh, íets minder uit balans raken ;-)
Marjolein, ik bewonder je kracht dat je je zo kwetsbaar durft op te stellen en herken je worsteling.
Josje zegt
Mooi dat je dit durfde te delen! Ik ken je niet, maar het ontroerde me wel. Succes!!!
Fijn dat je bij die lieve mensen mocht verblijven in ons mooie Limburg.
???? groetjes Josje
Jette zegt
Ik vind je een topper, ook nu je dit weer deelt. Dank voor het delen en alles wat je voor de tiny house movement al gedaan hebt. Tijd voor jezelf nu… Liefs !
Lies zegt
Volg je hart, Marjolein, ga voor je doelen !
Ook in Brugge is er eentje bijzonder trots op jou !
Lie(f)s.
Annemieke van Zanten zegt
Op de eerste plaats van harte gefeliciteerd nog .je bent geweldig bezig en bedankt voor je eerlijke mail, ook zo herkenbaar.Tijd voor jezelf nu. Tijd ook om te oogsten…………Dikke knuffel
Sterre Groenendijk zegt
Toch wel een beetje de koningin hoor :)
Je bent ook voor ons een voorbeeld en inspiratie.
Ook als iets je passie is mag je er geld voor vragen. Of sowieso tegenprestatie. Het is wel handig als het in balans is geven en krijgen.
Je verdient het!
Misschien een tip Emotional Freedom techniques. Helpt met loslaten.
Thea zegt
Dankjewel. ???????? Dat je dit allemaal doet en wat je allemaal nog gaat doen.
Liefs!
Carla (Klein Wonen Magazine) zegt
Wat een geweldig en eerlijk blog Marjolein,
Volg je hart met los laten en genieten????
Heel veel succes !!!!
Pieter zegt
Geef mij je banknr en ik maak een tientje naar je over.
‘t is nie veul maar 100 x een tientje is toch geld en ik heb veel plezier gehad en nog van jouw avonturen .
Marjoleininhetklein zegt
dankjewel Pieter, dat is hartstikke lief van je :) Weet je wat ik zet ‘m gewoon hier neer maar niets moet hoor! NL08TRIO0391006991 t.n.v. M.J. Jonker
Theo does zegt
Hoi Marjolein ,ik vind dat het tijd word dat jij ook is cachen.Al die bedrijven die met jouw meevaren en er wel goed geld aan verdienen en wij als partikuleer ook jij heb alles voor ons uitgezocht en kunnen gelijk gaan bouwen het hier al eerder gezegd 50keer een tientje geeft toch even lucht .Gr.Theo
Marjoleininhetklein zegt
Dankjewel Theo! :) Hoe gaat het met de cursus?
Gerard zegt
Nog van harte gefeliciteerd Marjolein.
je bent een topper in wat je doet.!!
Probeer ook te genieten van je succes.
Greets,
Gerard
Linda den Besten zegt
Voor mij hoefde de opsomming niet..ik weet, lees en zie wat jij allemaal doet en bereikt! Maar…voor jezelf is het zeker goed om eens op te schrijven! Bewustwording is de eerste stap! Zet hem op naar een nieuw rustiger en meer ontspannen jaar!
En.. ik ben het met bovenstaande personen eens. Alle info die je hier deelt is ook wat waard! Waarom niet hiervoor een sponsorknop op je blog! Tis maar een idee..
Marjoleininhetklein zegt
Dankjewel Linda! Ik heb een Patreon pagina, er zit een knop in de rechter zijbalk van mijn website :)
Gerben Kalkman zegt
Goedemorgen Marjolein
Een goed eerlijk en mooi verhaal van een mens. Een mooi mens die worstelt met haar bestaan, doelen in het leven en reflecteert op haar verjaardag. Vieren mag je die zeker. Voorbeeld voor velen die wel dromen maar niet doen. Jij bent die doener en durft te delen. Durf ook te vragen! Ook in een hoek waar je niet als eerste aan denkt. Bel triodos of ASN om een commerciële man of vrouw jou te laten adviseren hoe jij je werkzaamheden betaalbaar krijgt.
Uiteraard wil ik dat ook doen.
Liefs…en mocht je onverwachtse wending maken in je leven…het is jouw leven!
Marjoleininhetklein zegt
Dankjewel Gerben :) Ik vraag ook gerust wel maar mensen/organisaties haken dan toch regelmatig af, ook al vraag ik echt niet veel. Maar dan is dat maar zo.
Yvon Groot zegt
Hallo,
Ik ben moet voor school een profielwerkstuk maken en ik doe dit samen met een vriendin over Tiny houses en zero waste en ik vroeg me af of we u wat vragen zouden magen stellen?
Marjoleininhetklein zegt
Het spijt me Yvon, maar ik krijg veel verzoekjes van scholieren en studenten en heb helaas niet de tijd om overal aan mee te werken. Maar probeer het eens op het forum op http://www.tinyhousenederland.nl, of in de Facebook groep van Tiny House Nederland :)