Het is weer december, het jaar loopt ten einde. Dat is voor mij altijd een tijd een periode waarin ik graag aan wat zelfreflectie doe. Wat heb ik dit afgelopen jaar allemaal meegemaakt en geleerd? Wat had ik beter kunnen doen? Waar ben ik trots op en waar ben ik minder blij mee? Welke doelen wil ik voor volgend jaar stellen? Je kent het waarschijnlijk wel. Maar zou het niet veel beter zijn om dat het hele jaar door te doen? Ik weet niet hoe het met jou zit, maar daar kan ik wel wat hulp bij gebruiken. Die heb ik gevonden in het fijne boekje Vertellis Chapters.

Het jaar 2019 was een moeilijk jaar voor me. Mijn grenzen zijn herhaaldelijk opgezocht en overschreden. Het was een grote emotionele rollercoaster. En telkens denk ik weer: ‘luister toch naar je gevoel Marjolein! Waarom leer je dat nu toch niet? Hoe vaak moet je het meemaken dat je achteraf denkt: diep in mijn hart wist ik van het begin af aan dat dit niet goed zat. Ik had meteen naar die alarmbellen moeten luisteren. Twijfel toch niet zo aan jezelf!’ Ooit zal ik het leren. Uiteindelijk heb ik dan gelukkig wel de moed om een knoop door te hakken en uit de vervelende situatie te stappen, ook al heeft dat vaak ook minder leuke consequenties voor mezelf. In een situatie blijven hangen die niet werkt is op de lange termijn toch ook geen optie.
Ik kan me voorstellen dat je nu denkt: waar gaat dit allemaal over? Maar dat doet er niet toe, de details zijn onbelangrijk. Wat ik probeer te zeggen is dit: We hebben allemaal terugkerende lessen in ons leven die moeilijk zijn om te leren. Tot we ze leren, komen ze steeds terug in verschillende vormen. Vaak is het nodig om wat in onszelf te veranderen, iets wat we moeilijk los kunnen laten. En soms moeten we leren dat we het waard zijn om voor onszelf op te komen, grenzen te trekken en standvastig te zijn.

Regelmatig een moment voor jezelf nemen om aan zelfreflectie te doen kan daar heel goed bij helpen. Niet alleen in december, terugkijkend op het jaar, maar iedere week of zelfs een paar keer per week. Ik ben al vaak een dagboekje begonnen met de intentie daar iedere dag in te schrijven. Over waar ik dankbaar voor ben, wat er goed gaat in mijn leven en wat er beter kan. Maar op de een of andere manier lukt het me niet het schrijven in zo’n dagboekje vol te houden. Het nodigt me niet uit, of zoiets.
Laatst kwam ik Vertellis Chapters tegen en mijn interesse werd gewekt. Ik bekeek het filmpje van Bart Kloosterhuis, een van de bedenkers van Vertellis. Iets in dat filmpje sprak me aan, ik herkende er zoveel in! Bart vertelde dat onze wereld steeds meer digitaal wordt en we steeds meer afleiding zoeken in onze schermpjes. Dat ‘het druk hebben’ het nieuwe normaal is geworden. Vertellis Chapters is een boekje wat je stimuleert even een momentje offline te zijn en stil te staan bij wat je allemaal doormaakt in je leven. Het stelt je vragen als: ‘waar ben je dankbaar voor?’ en ‘wat gaat er goed in je leven?’. Alleen al het simpele feit dat je een pen pakt, het boekje erbij pakt en even bewust bezig bent met wat er in je omgaat is al zo waardevol. Je hoeft niet zelf te bedenken waarover je schrijft, de vragen helpen je op weg. Je hoeft ook niet iedere dag te schrijven (mag wel natuurlijk!). Er staan inspirerende teksten, tips en quotes in die leuk zijn om te lezen en het boekje is prachtig vormgegeven. Het voelt stevig en luxe, alsof het een cadeautje is om even een momentje voor jezelf te nemen en in Chapters te schrijven. Zo moet je het ook zien denk ik, als een heel belangrijk cadeautje aan jezelf.

Mijn persoonlijke terugkerende thema’s of uitdagingen zijn:
- balans vinden tussen werk en vrije tijd
- vertrouwen op mezelf en op mijn gevoel
- minder afleiding zoeken en vaker stil en bewust in het moment zijn
Ga er maar aan staan, haha! Ik vermoed dat het allemaal samenhangt. Als ik eens wat vaker stilsta bij mezelf, zonder afleiding, dan leer ik mezelf en mijn gevoel beter kennen en kan ik meer balans vinden in mijn leven. Door meditatie, of gewoon eens even stilzitten en je kop houden als je een beetje allergisch voor het woord meditatie bent ;). Dus wat ga ik komend jaar doen om aan die thema’s te werken? Om te beginnen ga ik ten minste een keer per week dat prachtige Vertellis Chapters erbij pakken en een momentje van zelfreflectie nemen. Ik heb waarschijnlijk baat bij vaker dan een keer per week schrijven, maar ik ken mezelf inmiddels een beetje en kan maar beter realistische doelen stellen. Dus in ieder geval een keer per week en als het vaker is dan is dat winst.

Bewust bezig zijn met je zelfontwikkeling is iets wat ik heel goed bij de Tiny House filosofie vind passen. Dat is in mijn ogen een hele bewuste manier van wonen en bewust kiezen voor een bepaalde lifestyle. Ik vermoed dat het merendeel van de Tiny House bewoners of Tiny House liefhebbers daar wel mee bezig is. Maar ik ben er eigenlijk wel benieuwd naar of die aanname klopt. Wat vind jij daarvan? Vind jij het bijvoorbeeld belangrijk om aan zelfreflectie te doen, en hoe doe je dat dan? Gebruik je en dagboek, mediteer je, heb je ook aan het einde van het jaar zo’n momentje van terugkijken en doelen stellen voor volgend jaar? Laat het me weten als je wilt!
Mocht je nu tijdens de feestdagen ook eens wat bewuster met familie en vrienden willen doorbrengen, Vertellis heeft ook een super leuk vragenkaartspel ontwikkeld. Even echt tijd voor elkaar en leren wat iedereen bezighoudt en meemaakt in zijn of haar leven. Laten we deze feestdagen de mobieltjes in de tas laten en oprecht aandacht voor elkaar hebben. Deal?
Deze blog is in samenwerking met Vertellis.
Ik herken mezelf in jouw statement over luisteren naar je intuïtie. Achteraf realiseer je dat dat stemmetje er niet voor niets is. Vaak wil je er niet naar luisteren en moet je inderdaad leven met de consequenties. Dit heeft mij dit jaar een flinke financiële aderlating gekost. In 2020 ga ik er weer flink tegenaan en ik ben gezond van lijf en leden, fijne familie dus zie de toekomst met vertrouwen tegemoet. Marjolein ik blijf je op de voet volgen en wens je fijne feestdagen en een goed 2020. Dat je vooruitstrevende plannen werkelijkheid worden. Respect voor je toewijding en doorzettingsvermogen. Petje af.
Zo herkenbaar Marjolein. Ook ik heb dagboekjes in allerlei maten en prachtige uiterlijken(?) liggen. Bedoeld om te reflecteren op mijn dagen. Echter het ontbreekt aan ‘zelfdiscipline’ bij mij. Voornemens genoeg in de richting van reflectie en meditatie. Nu DOEN. Afijn daar is 2020 voor dus.
Het Vertellis kaartspel had ik reeds van de Sint; met kerst inwijden.
Veel geluk in 2020 en Succes met reflectie en meditatie Marjolein en andere tinyhousers!!
Je verhaal is herkenbaar Marjolein. Elke dag is een nieuwe dag met nieuwe kansen. En meditatie helpt niet alleen om even stil te staan en te zien wat er is, maar ook om met een mildere blik naar jezelf te kijken. Deze Tiny momenten leren te zien hoe groot het effect kan zijn op een gelukkiger leven dat echt is. Ik oefen ook gewoon elke dag hoor en doe ook aankomend jaar met je mee!
tiny stapjes – ik zit gedwongen thuis en zal het financieel ingewikkelder krijgen volgend jaar. Na paniekaanvallen en heel veel werken aan niets doen (3.5 maand) brak er afgelopen weekend iets open: vertrouw op intuïtie … en op de onzekerheid van het moment. Zekerheid is een illusie. Dat verhaal werkt me uiteindelijk tegen. Dus ademhalen en rustig dingen laten binnenkomen – geen oordeel, niet eens handelen naar wat er binnenkomt. Laat t zijn … niets doen als grootste beweging.
ik schrijf ook in een boekje – eerst intensief iedere dag .. nu wat wisselvalliger
maar in alles een BIG, HUGE realisatie – familie (bloed of gekozen) is massive. Zij zullen je intuïtie waarderen — en zij zijn je aandacht waard.
Fijne kerst Marjolein
Mijn voornemen in 2020 is doorzetten om mijn Tiny House droom te verwerkelijken. Hierover voel ik dat dat is wat past en wat ik echt graag wil. Het afgelopen jaar heb ik voor mezelf een grote ontwikkeling doorgemaakt in bewust leven, bewust met de wereld, mijn omgeving en uiteindelijk komt alles terug in bewust zijn van wat voel ik, intuïtie of onderbuik gevoel. Luisteren naar je gevoel is iets wat in onze maatschappij veel te weinig wordt gewaardeerd en gemotiveerd, en daar ben ik me steeds bewuster van. Er naar luisteren en vervolgens naar handelen is de volgende stap!:)
Tussen de lijntjes is m’n blogje mijn dagboek, Marjolein, plus één haiku per dag (van Geert De Kockere), plus elke dag minstens 10 minuten vakantie…
‘k Wens jou een gezond, fantastisch 2020 !
Lie(f)s.
Mooi kado, voor een ander of misschien mog meer voor mijzelf.
Idd. Met de natuur meebewegen is mijn motto, nu tijd voor bezinning, in jezelf keren. Dank voor je inspiratie! Heb het goed, ik bewonder je!!!
Dank voor jouw mooie blog.
Reflectie vind ik vooral bij mn ponys, katten en kippen. Vooral de stalkids waar ik eerst voor zorgde en nu zijn de rollen omgedraaid.
Het leven in n tiny house reflecteerde mij mega. Op mezelf terug geworpen en steeds meer verbonden met natuur maakt dat ik bewuster van het NU geniet én leer.
Schrijven? Mn boek zit in mn hoofd….s avonds in stilte in de pipo de dag doornemen.
Dank je marjolein voor jouw enorme inzet.
In het klein doe ik met je mee.
Fijne dagen vrouw met jouw diertjes en geliefden
Ha Marjolein!
Zelf ben ik bewust en onbewust altijd op zoek naar ‘de basis’ van alles. Nu ik me hier bewust van ben weet ik bijvoorbeeld ook waarom ik nooit van behang heb gehouden, of gepraat over niets, maar dat zijn maar simpele voorbeelden. Maar wat is de basis van ziekte? Menig arts kan hier geen antwoord op geven terwijl het de bron van (echte!) genezing is.
Onlangs kwam ik iets tegen waar ik altijd al naar op zoek was en het sluit volgens mij heel goed aan bij de Tiny House gedachte: ‘The unseen therapist’. De informatie is – voor eigen gebruik – gratis toegankelijk. Ik vind het wonderbaarlijk mooi en zeer de moeite waard om het te delen en te verspreiden :-)
https://official-eft.nl/wp-content/uploads/2019/02/Unseen-Therapist-versie-2.0.pdf
Veel rust, inspiratie, motivatie, kracht, enzovoorts gewenst in 2020!