Ik mag graag koken, maar dan op mijn voorwaarden. Niet te lang, niet te ingewikkeld, wanneer ik er alle tijd voor heb. Verwacht van mij geen viergangendiner, ik ben op m’n best met eenpansgerechten en ovenschotels. Een half uur tot een uur in de keuken staan, dan moet het gerecht wel weer een keertje klaar zijn, of zonder al te veel bemoeienis lekker een paar uur verder pruttelen. Ik vind het belangrijk om gezond te eten dus kook ik eigenlijk best vaak. En dan niet uit potjes en pakjes maar ‘from scratch’. Met ingrediënten die mijn over-over-overgrootmoeder ook nog zou herkennen, zoals Michael Pollan zo mooi omschrijft.
Een van de eisen voor het ontwerp van mijn Tiny House was dus dat er een knappe keuken in zou komen met genoeg werk- en opbergruimte. En oh boy heb ik een fijne keuken! Ik ben er echt zo blij mee! Het is een prachtige Bruynzeel keuken met een paatje van een aanrechtblad (lichtgewicht ook nog!) en van die zwaar relaxte soft-close lades waar enorm veel in kan. Een mooie strakke kraan en tot slot een heel fijn gasfornuis met oven van De Pittenspecialist. Die laatste heb ik overigens op LPG lopen. Wat ik misschien nog wel een van de fijnste dingen van mijn keuken vind, is dat ik uit het raam kan kijken als ik in de keuken aan het werk ben. Zo heb ik het altijd al willen hebben! En ik heb zo’n prachtig uitzicht… zucht.. :)
Sinds ik in mijn huisje woon en die spiksplinternieuwe keuken tot mijn beschikking heb, ben ik ook weer helemaal in de stemming om nieuwe recepten uit te proberen. Van mijn lieve schoonzusje Chantal kreeg ik een boekenbon voor mijn verjaardag die ik gebruikt heb om dit boek te kopen: ‘Good Food in 20 minuten’ van Laurianne Ruhé. ‘Gezond zonder gedoe’ geeft de titel aan. Kijk, daar hou ik van! Ik heb al een paar recepten uit het boek uitgeprobeerd, stuk voor stuk een groot succes. Lekker, en makkelijk! Ik moest wel even diep in de buidel tasten bij de natuurwinkel, maar daar heb ik dan ook een paar basics van gehaald die lang mee gaan. Als eerst heb ik de granola geprobeerd.
To. Die. For.
Helemaal suiker en gluten vrij he! Niet dat ik per se glutenvrij eet, maar een beetje minderen met granen kan geen kwaad. Makkelijk te maken, het huis gaat er heerlijk van ruiken en je houd er twee grote potten cruesli aan over die echt niet te versmaden is. Zo uit het vuistje is het al lekker!
Weet je, ik heb best een pittige persoonlijke zoektocht achter de rug naar een goede manier van eten voor mijn lichaam. Ik ben er al jaren uit eigenlijk: suiker en witte meelproducten kan ik maar beter niet zo veel eten. Maar helemaal bannen is niet nodig en ook niet vol te houden, dus heb ik het zo opgelost: op werkdagen houd ik me heel netjes aan mijn ‘dieet’ en in het weekend eet en drink ik waar ik zin in heb. Dus doordeweeks geen suiker en geen witte meelproducten, een beetje matig met zuivel (bijvoorbeeld voor geitenyoghurt kiezen in plaats van volle melk) en dan kan ik in het weekend met een gerust hart die reep Tony Chocolonely eten :P Oh ja, en elke dag een groot glas vers groentesap, dat helpt ook. Maar het is wel fijn om af en toe wat nieuws uit te proberen, je valt toch snel terug op dezelfde vertrouwde recepten. Nu kan ik weer lekker los, helemaal blij mee!
Naast de Granola heb ik een notenbrood gemaakt, bosbessen/appel taartjes in muffin vorm (zo lekker zoet en zero suiker!), boekweitpannenkoekjes (niet geschikt om in te vriezen, kwam ik achter..), banaan-ei pannenkoek, gember latte.. Jummie! Ik ben op geen enkele manier verbonden met de producenten van dit boek en krijg ook niet betaald om dit te schrijven, dus je kunt het met een gerust hart van me aannemen: dit boek is top!
Laatst kwam ik op Facebook een recept tegen voor ‘Clafoutis met duinbramen’. Ho dacht ik: bramen zat hier, dat kan ook vast met Gasfabriek bramen! Een kwartiertje plukken en hopla, ik had al weer een emmertje vol. De rest van de ingrediënten had ik ook in huis. Ik heb tegenwoordig altijd verse eieren, haha! Melk had ik niet maar wel amandelmelk, dat werkt ook prima. Het resultaat was heerlijk! Je kunt het recept hier vinden. Toevallig weet ik dan weer dat de auteur van het recept, Vincent van Cucina del Lupo, heel graag in een Tiny House zou willen wonen. En de cirkel is weer rond.. ;)
Geef een reactie