Katten in een Tiny House

Zoals je misschien weet deel ik mijn fijne Tiny House met twee harige huisgenootjes, mijn katten Jack en Hella. Het is hun huisje net zoveel als dat het mijn huisje is, dus ik heb daar bij het ontwerp al rekening mee gehouden. Zo heb ik aan Walden gevraagd of ze een kattenluikje wilden meenemen in het ontwerp en mijn keuze voor een vaste trap heeft ook een klein beetje te maken met de verwachting dat Jack moeite zou hebben met een ladder. Jack is al 17 jaar oud zie je, hoogbejaard voor een kat en is niet meer zo lenig als hij ooit is geweest.

 

 

In de eerste twee weken in ons nieuwe huisje heb ik een grote ren van gaas en vuren latjes om de veranda gehad, zodat Jack en Hella wel naar buiten konden maar niet weg konden lopen. Ik heb maar één ingang in mijn huisje, ze zouden anders wel makkelijk kunnen ontsnappen als ik bijvoorbeeld met volle boodschappentassen binnen probeerde te komen. En in mei/juni wil je toch graag de deuren open kunnen zetten. Na die twee weken waren ze al helemaal gewend en heb ik de ren er weer af gehaald. Ik weet nog goed hoe blij ik werd als ik Hella door het gras zag rennen en sluipen, op jacht naar muisjes. Niet leuk voor de muisjes, maar Hella is helemaal de ‘queen of the jungle’ hier. Jack vindt het volgens mij ook wel prima, maar hoeft niet zo nodig meer de hort op en blijft het liefst in of dicht bij huis.

 

 

Ik heb een krabton gekocht zodat ze een plekje hebben om hun nagels te scherpen en wat verstopplekjes hebben. Het kreng is best groot en ze maken er nauwelijks gebruik van eigenlijk.. maar heel af en toe gaat Hella er in liggen en om te krabben gebruikt ze hem ook vaak. Jack niet, die zet z’n nagels liever in de wasmand.. Ik heb geen kattenbak in huis. Ze kunnen lekker naar buiten wanneer ze willen en er staat een kattenbak op de veranda voor Jack. Ik heb hem wel eens binnen gehad, met oud en nieuw bijvoorbeeld. Wat een bende wordt dat, kattenbakkorrels rollen je hele huis door.

 

 

Met twee katten in een Tiny House wordt het snel een rommeltje. Overal haren! En ze slapen op bed, dus dat wordt ook snel vies. Ik heb dan ook altijd een sprei op bed. Het is vooral Jack’s favoriete plekje daar boven, lekker warm en beschut. Hella kruipt soms helemaal in de garderobe, waar ik dan weer minder blij mee ben vanwege de haren op mijn schone kleding. Maar ach, ik kan het toch niet over mijn hart verkrijgen om haar weg te jagen, het is ook weer zo schattig! Ik weet het, ik ben een softie ;)

 

 

Het gaat prima met twee katten in een Tiny House, als je de haren voor lief neemt. Ik ben wel blij dat ik nu thuis werk en het huis warm kan houden overdag. Als het erg koud is buiten en ik de hele dag weg ben, dan wordt het binnen toch ook koud ondanks de prima isolatie. Hella heeft een lekkere laag spek op haar lijf, die kan dat wel hebben. Maar Jackie, met zijn 17 jaar en chronische darmklachten, heeft die reserves niet en kan zichzelf moeilijk warm houden. ’S nachts gaat de kachel uit en ’s morgens is het dan soms best fris in huis. Jack kruipt steevast bij me onder de dekens en maakt gebruik van mijn lichaamswarmte. Soms werkt dat niet echt slaap bevorderend maar ja, je moet wat over hebben voor je maatje he ;)

 

 

 

Ik stook de kachel meteen nadat ik uit de slaaploft gerold ben op en Jack gaat er lekker voor zitten. Wanneer ik  dan toch de hele dag van huis ben leg ik een warme kruik in bed en zorg dat Jack er bij kan liggen als hij wil, al heb ik hem dat nog niet zien doen. Er zijn vast ook oplossingen voor, kattenmandjes met een verwarmingselement er in of zo, geen idee!

 

 

Hella ligt tegenwoordig graag op de bank, lekker uit het raam te kijken of zit bij mij op schoot. Jack komt meestal ’s avonds wat TLC halen. we kunnen zo heerlijk knuffelen samen, hij kruipt helemaal in mijn nek. Hella begint te kwijlen als ze het naar haar zin heeft op schoot. Lekker dan Hella, en bedankt voor de natte plekken op m’n broek!  Als ik thuis komt zit ze me soms op te wachten en begint luid te miauwen, wild kopjes aan de vlonder te geven als ze me aan ziet komen lopen, soms rent ze een stukje mee. Ik heb altijd katten gehad en zou dat toch niet snel willen missen, die blijdschap als je weer thuis bent. Ik wordt daar vrolijk van!

 

 

Ik denk dit Jack’s laatste jaar is en ik zie nu al op tegen het afscheid. Ik heb hem sinds hij een klein pluizenbolletje was van 9 weken oud, de zwakste van het nest. Ik heb destijds de afspraak met hem gemaakt dat hij minstens 16 moest worden, maar had eigenlijk nooit gedacht dat hij het zou halen met zijn zwakke gestel. En kijk nu eens, 17 jaar oud! Hij overleeft ze allemaal. Maar het gaat een keer ophouden natuurlijk, ik denk niet dat ik dan weer een nieuwe kat in huis haal. Hella is denk ik eigenlijk een kat die het beste alleen is. Jack en Hella zijn niet de beste vriendjes. Ook geen vijanden hoor, het is gelukkig geen bonje tussen die twee, ze dulden elkaar zeg maar. Gelukkig is het nog niet zo ver en mag ik nog elke dag genieten van Jack. Hoewel hij af en toe echt de seniele oude zeiksnor speelt, ‘feed me now woman!!’ ;)

 

 

Hella is overigens echt een fotomodel, ze vindt het volgens mij leuk om op de foto te gaan of gefilmd te worden! En meestal levert dat ook echt leuke plaatjes op. Jack heeft wat minder behoefte aan die aandacht, die is meer eenkennig. Maar zo nu en dan kan ik hem toch verleiden tot een foto of filmpje, zoals hier: