Kip aan huis

Misschien herinner je je het blog dat ik een paar weken terug schreef in dolle blijdschap, over het feit dat ik een eigen koppeltje kipjes had? Dat verhaal kreeg nog een redelijk grappig staartje. Op z’n Marjolein’s zeg maar ;) Tijd om het verhaal verder te vertellen!

Dolblij was ik met mijn kipjes, alleen zij niet zo erg met mij… Ze waren gewend om lekker vrij rond te scharrelen, heel de dag lang. En nu zaten ze opgesloten in een hok met ren. Een mooi hok met ren, dat dan weer wel, maar daar hadden die kipjes geen boodschap aan. Ik vond het toch ook wel een beetje zielig om te zien hoe ze naarstig naar de uitgang zochten. Het was mijn bedoeling ze een paar dagen te laten wennen aan hun nieuwe hokje, en ze dan weer lekker overdag vrij te laten rondscharrelen. Na vijf dagen kon ik niet meer wachten en zette het deurtje open. De vrijheid lonkte en de kipjes maakten er, na een eerste afwachtende houding aangenomen te hebben, graag gebruik van. Ze begonnen lekker in mijn tuintje rond te scharrelen en bleven in de buurt, dus ik ging met een grote glimlach op mijn gezicht achter de laptop zitten binnen en ging verder met mijn werk.

Even later stapte ik mijn vlonder op om te kijken hoe het met de kipjes ging: geen spoor te bekennen. Ze waren blijkbaar hop hop in galop terug naar het Urban Earthship gerend, denkende ‘dat flik je ons niet weer, mensch…’. Ik heb ze vervolgens een paar weken niet meer gezien. Daar stond dat mooie hok dan, treurig leeg te staan. ‘Nou Marjolein, dat heb je weer goed voor elkaar. Kun je je lezers vertellen dat je toch geen kipjes meer hebt’ dacht ik. Ik liet het maar even zo.

 

Een week of twee terug werd ik wakker van gekukel en warempel, het haantje stond voor de deur. Ik gaf hem wat voer en liet hem lekker z’n gang gaan. Vervolgens kwam hij weer iedere dag en nam zijn hennetje mee. Ik dacht het zal toch niet! Is het gras toch niet zo groen aan de andere kant als ze dachten? Ik deed het hok open, strooide er wat voer in en ze liepen er zo in. Deurtje dicht gedaan en ze maakten er niets van, gingen lekker in het hokje zitten. Nou ja!

Sindsdien laat ik ze overdag lekker scharrelen en in de middag lok ik ze weer in hun hokje. Dat gaat bijna altijd zonder veel moeite, een enkele keer als ik niet op tijd thuis ben dan lopen ze terug naar het Earthship en gaan daar op stok. Maar ze vinden hun hok nu best prettig heb ik het idee, soms gaan ze er uit zichzelf in. Dus ik heb weer kipjes! En zonder dwang, dat is natuurlijk het mooiste. Nu moet ik alleen af en toe het koppel muskus eenden bij ze vandaan jagen. Het vrouwtje is broeds en het mannetje is wat territoriaal. Als ik het vrouwtje de kans geef dan gaat ze in het legkastje van het kippenhok zitten en een ei leggen, dat is me al eens gebeurd! Tja dat vinden die kipje natuurlijk minder leuk, snap ik ook wel weer. Het houd me soms aardig bezig. Ik voel me bij tijd en wijlen de kippen/eendenhoedster van Alkmaar, haha! Het zijn soms net kinderen. Maar ik vind het ook reuze gezellig, dat leven om mijn huisje. Hella moet haar territorium nu natuurlijk ook delen, maar ik geloof dat dat wel goed gaat. Wees niet bang dat ze de kipjes aanvalt, die bijten wel van zich af. Die eenden helemaal, daar heeft ze wel respect voor.

Wat een blije boel! Ik hoop dat de winter nu echt bijna voorbij is, zodat we lekker in de tuin kunnen werken. Daar heb ik echt zo’n zin in! Ik ben al aan het voorzaaien: pepers, tomaten en wat eenjarige bloemen. Ik wil nog veel meer maar mijn ‘vensterbank’ is niet zo groot ???? Ik ga een koude bak regelen, dan kunnen de jonge plantjes alvast naar buiten onder glas als ze wat groter zijn. Ik ben benieuwd hoe ze het gaan doen en of de beestenboel ze heel laten. Met een beetje mazzel helpen de eenden mee de slakken weg te houden van mijn jonge plantjes straks. Doen ze nog iets nuttigs in plaats van mijn vlonder onder poepen ????  Ach ik vind ze wel leuk hoor. Het vrouwtje is echt heel tam, die kan ik gewoon oppakken en aaien. Het mannetje is wat agressiever. Misschien is dat ook omdat zijn vrouwtje broeds is. Het is wel mooi om te zien hoe hij haar beschermt. Het haantje ook trouwens. Mooie beestjes. De kipjes lopen lekker rond en springen vrolijk op mijn tuintafel. Het zijn nu echt kipjes aan huis!