De Tiny House beweging groeit gestaag door en blijft volop media aandacht trekken. Daar worden de minimalistische duurzame kleine huizen vaak in verband gebracht met de woningnood. Gezien als een mogelijk antwoord op de knellende woningmarkt en als een interessante, lucratieve nieuwe markt door de bouw wereld. Met kritische blik bekeken door journalisten die het als een elitair concept beschouwen dat vooral het hippe ‘van life’ publiek aanspreekt. Je zou bijna vergeten dat de Tiny House beweging om meer draait dan alleen maar klein en voordelig wonen omdat je geen andere woning kunt krijgen.

Ik had een hele andere motivatie om te kiezen voor een Tiny House hoewel de betaalbaarheid natuurlijk wel een rol speelde. Ik had een normale woning en die hoefde ik niet uit, de huur was ook nog eens best oké. In dat opzicht was ik beter af dan een heleboel mensen in Nederland die al jaren op een wachtlijst staan en het zich niet kunnen veroorloven om een woning te kopen. Dat besef ik me terdege.
Na twaalf jaar in hetzelfde huis wil je toch wel eens wat anders, en de beperkte mogelijkheden op de woningmarkt hebben in ieder geval één positief gevolg gehad: ik ging eens stevig nadenken over hoe ik echt zou willen wonen en leven, wat voor mij belangrijk was. De volgende kenmerken borrelden naar boven: eenvoudig wonen, minder spullen, back to basics, minder stress, meer tijd, een fijn klein huisje met een moestuintje en wat kippen, meer zelfvoorzienend leven, een huis dat me stimuleert beter voor de aarde te zorgen, de vrijheid om werk te kiezen waar ik blij van word, de vrijheid om parttime te werken zodat ik tijd heb voor andere zaken waar ik ook waarde aan hecht.
In de kern kwam het neer op drie dingen:
- Meer verbinding met de natuur, wonen met meer natuur om me heen
- Een kleinere impact op de aarde achterlaten, minder consumeren
- De vrijheid in mijn leven creëren om mijn leven te leiden zoals ik dat wil, om mijn hart te kunnen volgen
Mijn waarden en woonwensen werden niet vertegenwoordigd in het woningaanbod. Het zelf realiseren van mijn eigen bio-based en zelfvoorzienende Tiny House was het antwoord op mijn vraag.
Het zijn waarden waarin het overgrote deel van de Tiny House beweging in Nederland zoals ik die ken, (en ik spreek aardig wat mensen die ervan dromen in een Tiny House te wonen of er al in wonen) zich herkent. Daarnaast: meer verbinding met elkaar hebben, makkelijker contact met je buren kunnen maken, meer gemeenschapsgevoel. Het mooie ‘noaberschap’, weer een beetje zorgen voor elkaar en delen met elkaar. Met name de groeiende groep alleenwonenden heeft behoefte aan het wonen in een kleine gemeenschap met mensen van verschillende leeftijden en gedeelde waarden.

Natuurlijk is er ook een grote groep mensen die vooral betaalbaar wil wonen, maar dat is in mijn ogen niet waar de Tiny House filosofie over gaat. Die gaat over leven in balans en verbinding met de natuur en elkaar. Het gaat ook over hoop. De hoop dat er een betere toekomst mogelijk is. Dat we een samenleving kunnen creëren die de warmte terugbrengt. Niet de kille individualistische samenleving waarin je altijd maar gevraagd wordt te presteren, consumeren en ‘aan’ te staan, maar een samenleving gericht op het welzijn van iedere inwoner en de natuur. Waar je je geen zorgen hoeft te maken over de afname van biodiversteit, een zesde massa-extinctie en plastic in de oceanen en je lichaam. Dát is voor mij de Tiny House filosofie.
Natuurlijk kan het allemaal veel slechter, en hebben we het ontzettend goed in Nederland in vergelijking met andere landen. Maar is dat waar we ons op moeten richten? Accepteren dat het bepaalde dingen niet zo goed werken, omdat het elders (nog) slechter is? Ik denk het niet, niet als we in staat zijn tot zoveel beter. Niet als we door actie te ondernemen om de zaken die niet goed werken in ons land aan te pakken ook een positieve impact kunnen hebben op andere landen. En ik geloof dat we dat kunnen, die hoop koester ik. Het is een kwestie van prioriteiten stellen. Hoe sta jij er in, wat betekent de Tiny House filosofie voor jou?

As I read your article my thoughts went to the movement of Cooperative appartments in Denmark – I have had two and as the years went by, I realised that people only were buying because it WAS cheap, I was so disappointed. I hope the same will NOT happen to the Tiny Movement!
Altijd als ik je blog lees denk ik dat het over mij gaat. Ik heb al een klein huisje en nog vind ik het te groot. Waarom al die ruimte. Even als al die spullen. Iedereen wil meer en groter. Ook heb ik een auto voor de deur staan. Maar ik rij liever op mijn fiets. De auto gebruik ik voor afstanden die te ver zijn op de fiets. En oke als het echt heeel slecht weer is pak ik mijn paarse bolletje. Maar prettig voel ik me daar niet bij.
Ook vind ik stenen niet prettig liever een huis van hout. En spullen. Ik koop 80 procent van marktplaats. Waarom nieuwe dingen kopen als er al zo veel is.
Ook ongevraagde kado’s vind ik vreselijk. Al die rommel weer.
Oja marjolein wat vind je eigenlijk van al die kerstbomen. Als ik eraan denk hoe veel bomen er gekapt worden en voor een maand in iemands huis staan en dan weer verbrandt worden. Dat gaat mij aan het hart. Ik werk in een bouwmarkt waar ze verkocht worden. En het zijn er zo veel. Ik kan wel janken.
Sorry ik sla door.
Carin
Dankjewel Carin, wat fijn dat mijn bericht zo tot je spreekt. Ja het is inderdaad triest al die kerstbomen. Ik heb ook weer een nieuwe gekocht hoor, een kleintje, en die gaat straks de tuin in na de kerst en oud en nieuw. Er staan er al twee van de voorgaande jaren en die doen het heel goed. Misschien moet ik volgend jaar maar eens een van hen uitgraven en die dan opnieuw als kerstboom gebruiken, maar dat vind ik dan ook wel weer spannend: zou hij het overleven? Iets om over na te denken in ieder geval, dankjewel Carin!
Ik had ook een met kluit en die had ik ook weer buiten gezet. Maar helaas niet overleefd.
Maar ik heb zo veel dingen in mijn hoofd. Wat ik niet begrijp. Dan kan ik hier nog uren door gaan. Ik heb er soms ook last van. En dan lees ik weer je blogs en dan voel ik me niet meer zo alleen met mijn gedachten.
Jij bent mijn heldin. Nog steeds.
Dankjewel Carin! Houd moed, er zijn echt mooie veranderingen gaande. Het is een Engels boek en ik weet niet of je Engels leest, maar dit is een aanrader en reden tot hoop: https://www.bol.com/nl/f/how-to-thrive-in-the-next-economy/9200000046791153/ Liefs, Marjolein
Dank voor je reactie.
Je blogbericht ontroerd me. Jij weet mijn gevoel te vertalen naar woorden. Het gevoel zit al heel lang in me. Als kind al. Toen dacht ik al na over hoe het anders kan. Tiny house living brengt mij in ieder geval al lichtjaren verder naar dat doel.
Dankjewel voor je altijd oprechte berichten.
Wat lief van je om dat te schrijven Sanne, dat ontroerd mij dan weer! Heel graag gedaan, ik ben blij dat je mijn berichten zo waardeert! Liefs, Marjolein
Hoi Marjolein,
Ik ben bang dat je gelijk hebt als je denkt dat anderen weglopen en het plat maken van het tiny house idee een reëel gevaar is. Er zit dan ook niets anders op dan steeds weer heel goed duidelijk maken waar het wel om gaat. Voordat je torenflats krijgt met allemaal mini appartementen er in zoals in sommige Chinese steden.
Eigenlijk is ’tiny’ ook niet een juist woord, want het huisje is wel klein, maar omdat je zelfvoorzienendheid ook als onderdeel ziet, heb je wel relatief veel grondoppervlak nodig. Het filteren van het vuile water, wateropvang, moestuin en zoiets als een natuurlijke omgeving om je heen kost wel ruimte. En ik kan me voorstellen dat een gemeenschap van huisjes een centrale voorziening voor was, schuur, logeerkamer, atelier zou willen. Het is dus eigenlijk niet zo zeer een kleinere woonvorm, maar een ander soort woonvorm.
Echt goedkoop is een tiny home ook weer niet, je moet toch best in de buidel tasten voor het laten bouwen van een huisje. Ik weet niet wat de prognose is van levensduur van de gemiddelde bouwmethode van een tiny home, maar die zou zomaar flink korter kunnen zijn dan van een stenen huis. Je kunt dus wel vergeten dat je een huisje kunt laten bouwen als je een inkomen hebt van bijvoorbeeld de bijstand.
Dat elitaire snap ik wel een beetje. Niet dat de tiny house bewoners zelf elitair willen zijn. Maar anders kiezen dan de grote groep, zelf je eigen woonomgeving willen creëren, zonder dat daar bijvoorbeeld woningnood o.i.d. als onderliggende reden voor is, maakt al gauw dat dit ook geen gemiddelde groep mensen zal zijn.
Ach, what is in a name. Zo werden woonbootbewoners vroeger gezien als asociale arme mensen, zijn mensen die nu een vakantiehuisje op een park bewonen opeens , sociaal zwak’ of zelfs ‘crimineel’. Tja, hokjesdenken en etiketten plakken………….
Denk ik ook Kay, dus ik blijf het onder de aandacht brengen. En het huis is inderdaad tiny maar ik heb niet meer grond nodig dan een gemiddelde woning omdat ik zelfvoorzienend woon hoor, dat valt erg mee. Ik red het met een kavel van 100 m2. Mijn huis verbruikt minder grondstoffen voor de bouw en minder energie en water, en ik heb er minder ruimte voor spullen in dus ga bewuster om met consumeren. Dat is toch een hele vooruitgang? Is een appartement echt efficiënter en duurzamer? Dat weet ik niet.Feit is dat ik niet in een appartement wil wonen en gelukkiger wordt van meer natuur om me heen. En daardoor meer verbinding voel met die natuur en er beter voor wil zorgen. Daarnaast, waar ik woon werd al jaren niets met de grond gedaan. Ik mag hier tijdelijk wonen en doe daar niemand kwaad mee. En mijn huisje is niet het goedkoopste, maar je kunt ook zelf bouwen en dan red je het voor een bedrag vanaf 25.000 euro. Aan het einde van de levensduur kunnen de meeste onderdelen van mijn huis weer opgenomen worden door de natuur zonder schadelijke effecten. Het elitaire snap ik ook, daarom ben ik blij dat er nu ook woningcorporaties zijn die Tiny Houses gaan bouwen in samenwerking met en met inspraak van de toekomstige bewoners. Ik publiceer binnenkort een blog over zo’n project. Dus ik heb nog steeds reden tot hoop, Kay, en ik hoop jij ook! :)
Er is zeker reden tot hoop. Minister Olongren heeft gemeenten onlangs opgeroepen mee te werken aan het realiseren van tiny houses omdat het wettelijk kader daar gewoon ruimte voor biedt. Ik ben betrokken bij een project in Westpark Groningen. We zouden daar maximaal 10 jaar mogen wonen dus het moeten verplaatsbare huisjes zijn. Het is nog lang niet zeker of het allemaal door kan gaan. Hopelijk wordt dat begin volgend jaar duidelijk.
Ook ik krijg reacties dat het egocentrisch en elitair zou zijn om zo te willen wonen. Dat wij plekken voor ‘gewone’ woningbouw bezet zouden houden of openbaar terrein in willen pikken. Daar is in Westpark geen sprake van en dat leg ik ook altijd uit. Het gaat ook om risico’s. Ik heb mijn huis in de Randstad verkocht dus er is letterlijk geen weg meer terug maar dat wil ik ook niet meer. Als Westpark niet door gaat, ga ik op zoek naar een andere plek. Maar dat tiny house komt er sowieso. :)
Ik haak graag aan bij wat je schrijft over elitair concept. Ik hoor vaak mensen zeggen dat Tiny Houses de problemen op de woningmarkt niet gaan oplossen. Dat klopt natuurlijk, want geen enkele maatregel lost al die problemen op. Toch denk ik dat we de kracht van het kleine niet moeten onderschatten.
Oké, het is een nichemarkt. Van alle mensen die geen betaalbare woning kunnen vinden, zal maar een klein deel zich prettig voelen in een Tiny House. Maar elke idealist die een Tiny House betrekt, laat een woning achter voor een ander. En ook die ander laat weer een woning achter. Uit onderzoek blijkt dat zo’n verhuisketen vaak meer dan vijf huishoudens aan een meer passende woning helpt, met aan het eind van de keten iemand die voor het eerst op zichzelf gaat wonen.
Voor de woningmarkt geldt: alle kleine beetjes helpen. Alle kleine huisjes ook.
Hear hear! Heel goed geschreven Victor, zo is het maar net! :) Groetjes, Marjolein
Er is zeker reden tot hoop. Minister Olongren heeft gemeenten onlangs opgeroepen mee te werken aan het realiseren van tiny houses omdat het wettelijk kader daar gewoon ruimte voor biedt. Ik ben betrokken bij een project in Westpark Groningen. We zouden daar maximaal 10 jaar mogen wonen dus het moeten verplaatsbare huisjes zijn. Het is nog lang niet zeker of het allemaal door kan gaan. Hopelijk wordt dat begin volgend jaar duidelijk.
Ook ik krijg reacties dat het egocentrisch en elitair zou zijn om zo te willen wonen. Dat wij plekken voor ‘gewone’ woningbouw bezet zouden houden of openbaar terrein in willen pikken. Daar is in Westpark geen sprake van en dat leg ik ook altijd uit. Het gaat ook om risico’s. Ik heb mijn huis in de Randstad verkocht dus er is letterlijk geen weg meer terug maar dat wil ik ook niet meer. Als Westpark niet door gaat, ga ik op zoek naar een andere plek. Maar dat tiny house komt er sowieso. :)
Herkenbaar, Victor. Ik liet drie jaar geleden een appartement in de Randstad achter toen ik hierheen kwam. Mijn zoon wilde dat toen kopen maar verdiende als hardwerkende automonteur helaas te weinig. Afgesproken dat hij het drie jaar kon huren. Daarna moest het verkocht worden, onder andere om verder te kunnen met het bouwen van een tiny house. Vorig jaar is hij van baan veranderd en is zoveel meer gaan verdienen dat hij het nu wel kon kopen. 11 oktober vond de overdracht plaats. :) Soms moet je gewoon de gok maar nemen.
Een mooie Kerstwens, Marjolein !
Lie(f)s.
Ja Marjolein jou filosofie delen wij ook. Wij wonen met 2 pers. in een groot 2 onder 1 kapper. Veel te groot v ons dus maar perfect voor een gezin met kinderen. Wij willen echt kleiner, duurzamer en milieuvriendelijk samen met natuur. We geven de wereld niet door maar lenen hem van onze kinderen.
Ik ben eigenlijk heel benieuwd hoe het zit met de grond? Ik vind het idee nl ook super leuk en zou het erg graag willen realiseren maar ik heb geen behoefte aan een centre parcs idee. Hoe doet men dit? Koop je een stukje grond? Ik lees er zo weinig over.
Hoi Linda, ik heb daar twee interessante blogs over geschreven op TinyFindy: https://www.tinyfindy.com/regelgeving/legaal-wonen/ en https://www.tinyfindy.com/regelgeving/onder-de-radar-wonen-in-je-tiny-house/. In mijn online cursus geef ik je alle informatie die je nodig hebt op een rijtje, met daarnaast nuttige bronnen en oefeningen. Meer over de cursus vind je op: https://www.marjoleininhetklein.com/cursusaanbod/online-cursus/. De informatie is er hoor! ;) Groetjes, Marjolein
Hey,
Wat een super leuke blog.
Leuk om te lezen!
Bedankt!
Heb je het nieuwe onderzoek van het pon al gezien? https://hetpon.nl/hoe-maken-we-ruim-baan-voor-niet-traditionele-woonvormen/
Nee die had ik nog niet gezien. Ik vind het nogal een generaliserend artikel Francisca, vol met aannames die niet per definitie waar zijn. Het is weer een typisch voorbeeld van hoe er top-down naar wonen gekeken wordt. Verderop in het artikel wordt het wel beter overigens en hier ben ik het wel mee eens: ‘Belangrijkste bevinding is dat niet zozeer de regelgeving de grootste bottleneck is, maar de manier waarop met de regels wordt omgegaan. Met name houding en proces spelen een rol. Gemeenten en provincie moeten niet langer uitsluitend sturen op regels, maar in de geest van de nieuwe Omgevingswet sturen op doelen en kwaliteit.’
Hallo Marjolein,
een ideetje…
het is goed dat de tiny house movement als primair activiteit heeft het blijven aan de staat, provincies en gemeenten om te werken aan nieuwe regelgeving die het leven in tiny houses mogelijk maakt. Dit is iets van de lange adem..
een 2e activiteit zou kunnen zijn het zoeken naar mogelijkheden binnen de huidige regelgeving.
je komt dan uit bij locaties met bestemming recreatief / campings, recreatieparken, camperplaatsen etc
suggestie activiteit tiny house movement: het aangaan van samenwerkingsverbanden met recreatieparken ( bv vast een stuk grond alloceren/afhuren, als een soort tiny house trekkersveld
tiny house deelnemers moeten om de x aantal maanden van plaats veranderen, om zo probleem met het permanent wonen te vermijden.
in theorie zouden 3 mensen met een tiny house zo jaar in jaar uit kunnen blijven rouleren over 3 locaties
voordeel: plan is direct uitvoerbaar
je moet blijven bewegen, dus je kan niet te veel spullen weer gaan verzamelen ( zoals schuurtjes en kippenhokken ;-)
je hebt steeds weer een nieuwe omgeving, je ontmoet veel meer verschillende ( gelijk gestemde) tiny house bewoners