De wereld is een puinhoop. We rollen van de ene crisis in de andere. Maar wat kun je er aan doen? Waar heb je invloed op? Het heeft alleen zin om je druk te maken over dingen waarin je een verschil kunt maken. Als we dat allemaal doen, dan kunnen we ook echt een enórm verschil maken. Het alternatief is wanhopen of onverschillig worden. En ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik wil de rest van mijn leven niet doorbrengen in een staat van wanhoop of met een gevoel dat het toch een reddeloze zaak is.
Ik ben boos geweest en ik heb gestreden.
Ik heb innerlijke strijd gevoerd tegen al het onrecht dat ik in de wereld zie en ik heb geknokt om ruimte te creëren voor wat ik als een deel van de oplossing zie voor een deel van de problemen waar we mee kampen, geknokt voor ruimte voor Tiny Houses. Als middel om de verbinding met elkaar en met de natuur te herstellen.
Ik ben boos geweest op onze leiders en op de mensen om me heen die het probleem niet zien, of niet willen zien, of er gewoonweg niets aan willen doen. Dat was mijn gezichtspunt, dat het onwil of onverschilligheid van hen was.
Maar de laatste tijd werd ik zelf passief, merkte ik. Had ik zelf het gevoel dat het toch allemaal niet uitmaakte wat ik deed en dacht dat we het misschien allemaal gewoon wel verdienen, wij de mensheid, al deze crises. Dat het vechten tegen de bierkaai is. Waarom zou ik me nog druk maken? Ik werd er zo ongelukkig van. En niet te vergeten moe. Moest ik het schamele aantal jaren dat ik hier op deze aardkloot mag rondlopen nu echt doorbrengen met me zorgen maken over Jan en alleman, en me kapot werken om een verandering te proberen te bewerkstelligen die ‘little old me’ toch nooit kon veroorzaken? Als onze leiders de ene na de andere fuck-up maken, grote vervuilende bedrijven de hand boven het hoofd houden, de oneerlijkheid en ongelijkheid alsmaar groter worden en we na alle beroerde berichtgeving vrolijk doorgaan met het vernietigen van de natuur? Erger nog, ik begon aan alles te twijfelen. Want wie of wat moet je nog geloven in deze tijd?
Ik werd dus een beetje hetzelfde als de mensen waar ik niet zo lang geleden nog boos op was. Iemand die passief is. Alleen nog in gedachten, maar gedrag volgt dan snel. Er gebeurde echter ook iets anders in me. Deze staat van zijn wekte namelijk ook begrip op voor de mensen waar ik eerst boos op was. Want ineens begreep ik beter waarom ze niets deden aan de problemen, waarom ze zich schijnbaar niet druk maakten om dezelfde dingen als waar ik me druk om maakte. Wie zegt hen immers dat mijn waarheid dé waarheid is? En hoeveel invloed hebben zij op het tegengaan van bijvoorbeeld de vernietiging van natuur?
Bovendien heb ik nogal een bevoorrechtte positie. Ik ben een blonde, blanke vrouw met een goede basis, goede kansen in het leven. Ik verdien voldoende geld en ik beschik over een goed functionerend stel hersenen en flink wat creativiteit. Ik heb geen kinderen of partner die mijn aandacht vragen en waar ik voor moet zorgen, ik hoef alleen maar voor mezelf te zorgen. Als het water je financieel gezien aan de lippen staat en je amper aan zelfcare toe komt, hoe moet je dan nog energie en denkruimte vinden voor het oplossen van wereldproblemen? En waarom zou je, als je weet dat je maar zo weinig verschil kunt uitmaken, terwijl de mensen die dat wel kunnen ervoor kiezen het niet te doen? Natuurlijk wordt je dan passief. Geef ze eens ongelijk.
Dus ik werd het strijden moe. Maar niets doen, of leven alsof er niets aan de hand is, dat past dan toch ook weer niet bij me. Ik geloof dat je je maar het beste kunt focussen op je ‘circle of influence’. Op het kleine stukje wereld waar je invloed op kunt uitoefenen. In je lokale gemeenschap, waar je nog echt het verschil kunt uitmaken. Ik heb nooit heel actief het nieuws gevolgd maar in corona tijd deed ik dat wel. En ik werd er geen beter of blijer mens van kan ik je wel vertellen. Dus daar ben ik maar weer mee gestopt. Want op 46-jarige leeftijd heb ik best een paar dingen geleerd. Een daarvan is dat ik heel goed op mijn intuïtie kan vertrouwen, op mijn gevoel. Ik hoef niet uit te pluizen wat de waarheid is gebaseerd op wetenschap. We hebben de afgelopen jaren wel gezien dat wetenschap ook manipuleerbaar is.
Ik heb een kei van een innerlijke bullshit detector, een scherp geweten, en een flinke dosis compassie. Ik durf kritisch naar mezelf te zijn en naar kritiek van anderen te luisteren, hoe pijnlijk ik dat soms ook vindt. Meer heb ik niet nodig om het juiste te doen denk ik. Lokale, kleine gemeenschappen van mensen naar hun intuïtie en gevoel luisteren, en naar elkaar, die hebben we nodig. Mensen kunnen de gevolgen van hun acties niet overzien als ze te ver van de werkvloer staan. Ze verliezen het vermogen oprecht te luisteren naar hun innerlijke stem en met aandacht en openheid naar elkaar. Alles wat te groot wordt, te rijk of te machtig, wordt corrupt. Klein is ook hier weer het allerfijnst.
Lieve lezer, voel je je verloren in deze woelige tijd? Ga dan terug naar de basis. Waar gaat het om in het leven, wat heb je nodig. Een dak boven je hoofd, gezond voedsel op tafel, schoon drinkwater en.. liefde. De mensen om je heen. Ergens bij horen. Leg daar je focus op in je leven op dit moment. Besteed aandacht aan het versterken van je relaties. Kook zelf maaltijden met gezonde levensmiddelen. Kweek je eigen groenten. Leer regenwater filteren en hergebruiken. Zorg dat je tuin en/of balkon een veilige, gifvrije haven wordt voor insecten. Start een zadenbibliotheek voor je buurt. Ga vrijwilligerswerk doen waardoor je het gevoel krijgt zinvol bezig te zijn als je dat in je gewone werk te weinig ervaart. En zet het nieuws uit.
Liefs,
Marjolein
Dank je wel Marjolein voor deze krachtige blog! Dit komt binnen. Veel gestreden de afgelopen tijd, hier kan ik weer positieve energie uit halen.
Warme groet
Thank you so much, for you’re motivated and open blog.
I needed it in thi world full of turmoil.
my wish is to realize a tiny house.
Difficult and dangerous in South Africa.
sometimes I feel I must come back home after 37 years away.
But with the corrupt Rutte Government is that no option at the moment either.
I will keep my options open.
Should I come back, I would love to go abd realize a tiny house in Limburg where I came from.
I keep you posted,
Much love MariaJ
Dank je wel voor je Blog Geweldig klopt helemaal Ik kijk uit naar je nieuwe huisje
Doei have fun en blijven lachen
Fantastisch geschreven, heel pakkend. Blijf gaan voor daar waar je hart in gelooft/voor staat dan kan je nooit achteraf spijt hebben.
Beter een strijd verloren dan nooit starten. Door dit te schrijven zit je vokgens mij midden in de strijd, veel liefs
Wat een prachtig krachtige spiegel. Relativerend. Luisteren naar jezelf en anderen, en ik zet ook het nieuws uit. Dank voor je mooie beschouwing Marjolein.
Met een groet van René Booms
Wauw Marjolein, je blogs zijn altijd interessant en fijn te lezen maar deze is móói zeg! Je hebt helemaal gelijk!
Marjolein,
Een mooi geschreven stuk, hier straalt kracht uit.
Ik heb dit met een goed gevoel zitten lezen.
Groet, Hilde
Verbeter de wereld en begin bij jezelf!
Ja, ik heb nu ervaring en hoop dat Marjolein in voorjaar 2023 hetzelfde kan schrijven.
Zelf nu een groter huis dan de vorige en toch lager energie verbruik en meer comfort!
Gezien de ervaring in Alkmaar over enkele jaren en komende winter 2022/23?
Vele Tiny’s worden van 2e hands zooi gemaakt, Ecologisch prima, maar isolatie?
Als je de rollen van 12 om 16 cm dik ziet kiezen vele voor nog iets dunnere!
En bij de eerst volgende 11 steden winter zullen die daar spijt van krijgen!
De nieuwbouw van Marjolein die aan Beng moet voldoen, meer Tiny voor minder stookkosten!
Beste marjolein,
Heel heel mooi verwoord.
Zelf ook in die rollercoaster gezeten, van boos zijn en loslaten enz.
Zelf wil ik ook tiny gaan wonen met mijn zoon en beestjes.
Weg uit dit grote energie slurpende huis, aan een veels te drukke straat.
De wens is er, nu nog een plek vinden.
Beste Marjolein,
veel van je gevoelens zijn herkenbaar, ook bij mij, maar ik geef toch een kritisch geluid op je antwoord, je oplossing.
Door je terug te trekken op je eigen stukje leven, in je eigen paradijsje, doe je precies wat machthebbers en manipulatoren graag willen: je niet met hen bemoeien, waardoor ze hun goddeloze gang kunnen blijven gaan: de aarde uitputten, oorlog voeren, ongestraft onrecht plegen.
Juist uit de Tiny House beweging weet je hoe moeilijk het is je eigen plekje, je eigen stukje grond te verwerven (te veroveren). Altijd zijn er redenen bij de macht en het gezag om anderen voor te laten gaan. Juist daarom: trek je niet terug op je eigen domein, maar probeer invloed uit te oefenen daar waar beslissingen worden genomen, bemoei je met de politiek in je buurt, in je stad en waar mogelijk landelijk. Sluit je aan bij een politieke partij en/of maatschappelijke beweging/organisatie, spreek mee en beslis mee.
Dat vraagt energie, is vermoeiend als je merkt hoe moeilijk dat is en hoe langzaam dat gaat. Dat snap ik. Dat weet ik uit mijn eigen leven en inzet. Maar alle “grote jongens” zonder kritiek en controle hun gang laten gaan is nog harder op de afgrond afrennen. Een tegenstem en verzet zijn meer dan noodzakelijk!
Dus: als het je lukt om je eigen plekje te creëren, doe het! Kom er tot rust, laad jezelf op in je eigen paradijsje.
Maar ook:
trek de wereld in,
doe mee aan de discussies,
doe mee aan goede maatschappelijke initiatieven,
protesteer als het nodig is.
Pak terug wat door “in-slaap-sussers-om-hun-eigen-gewin” steeds weer wordt afgepakt.
Van een eigen paradijsje omringt door ruziemakers, egoïsten en vervuilers, daar word ik niet blij van. Bovendien: Hoe lang zullen ze mij op mijn plekje met rust laten? Voor je het weet, komt er een lokale “Poetin” die vindt dat jouw plekje zijn plekje is en stuurt er een bulldozer op af om alles wat je opgebouwd hebt aan de kant te schuiven.
In de woorden van Remco Campert:
Verzet begint niet met grote woorden
maar met kleine daden
zoals storm met zacht geritsel in de tuin
of de kat die de kolder in z’n kop krijgt
zoals brede rivieren
met een kleine bron
verscholen in het woud
zoals een vuurzee
met dezelfde lucifer
die de sigaret aansteekt
zoals liefde met een blik
een aanraking iets dat je opvalt in een stem
jezelf een vraag stellen
daarmee begint verzet
en dan die vraag aan een ander stellen.
In mijn woorden:
Stel jezelf een vraag,
Kom uit je eigen paradijs
en stel je vraag aan een ander.
Vind je medestanders
en kom samen in beweging
middenin woelige tijden
middenin een wereld vol onrecht.
Houd elkaar vast als je tegen de stroom in gaat…
Niet zij, maar wij zullen overwinnen!
Venceremos!!!
Hartelijke groet,
Stan
Lieve Marjolein, zo mooi dat je dit deelt, zo waardevol in deze tijd. Dankbaar dat jij er bent dat je je liefde deelt en dat veel mensen lezen wat je doet. Laat je licht stralen, je raakt zoveel mensen aan en die liefde die je verspreid daar gaat het om, dat we dat allemaal mogen blijven doen in onze eigen authentieke vorm! Dikke knuffels voor jou Marjolein. Liefs Ursula
❤️🙏🏼
Zacht Verzet!
dat heeft de aarde nodig.
en dat is wat we doen, yihaa!
lieve groet, Ineke
Hai Marjolein, zo herkenbaar … helemaal 100% mee eens. Ook ik kom uit op kleinschalig, dicht bij huis etc. Wat erg de moeite waard is is om de gratis online training Active Hope te volgen, liefst tegelijkertijd met 1 of meer anderen om de effecten samen door te praten en te delen. Liefs! Pam
Mooi! Jouw verhaal en beleving lijkt op die van mij; zo herkenbaar. Ik kwam vorige week precies tot diezelfde conclusie. Let’s go for it! En ineens zag alles er anders uit… 🤗
Oh, en dank voor je blogs, ik lees ze graag!
Dear M
I am 71 and has had many times where I tried so hard to change minds and actions and was disapointed. My conclusion was not to take leadership but to keep giving arguments/be an examle to people I meet. Think back, one person may have touched your heart in a short meeting and changed your path forever. I believe that you are standing in order to take new directions. If we just act as usual, nothing is going to chance. My experience is that it takes 10-20 years to make the masses see the light in a democracy, that is good as diktatorship only mask the truth – as deep compassion grows, actions will follow. Look at people in Ukaine, I never thought they had it in them to fight against all odds! Find your ground in your new location, think and use your heart to lead you into a bright new Life. This is ment as a pause, the World IS changing if one look closer :) We simply have to change if Humanity shall survive, we are used to do that, so: success Dont punish yourself, I was a single mum to 3 boys and energy is drained with work and home, so I had downtime many times but then searched/met others that inspired me to get back into focus. Be open to new ideas. Your blog is a tempt to get inspired, know that and you will find answers :) Change can really be swift – in perspective – and the most important is HOPE, have hope !
Bedankt voor dit bericht. Ik ben het ermee eens en voel me ook zo. Ik wens je doorzettingsvermogen!
Een zeer krachtige en emotionele inzending. Goed gedaan om me op te beuren, dank je.