Een ongebruikelijke voordeur

Bij mijn Tiny House is het niet in een oogopslag duidelijk waar de voordeur is. Ik mocht zelf kiezen hoe ik mijn huis op de kavel zou plaatsen, en de indeling heb ik samen met de ontwerper bepaald. Ik wilde de voordeur in de kas, zodat je natte jassen en schoenen daar kunt laten en niet mee in huis hoeft te nemen. Maar ik heb niet echt een voordeur, de deur naar de kas is een hele grote glazen schuifdeur. Het gebeurt dus wel eens dat mensen voor de achterdeur staan.

Dit is mijn achterdeur, maar sommige mensen denken dat het mijn voordeur is. Foto: Janus van den Eijnden.

Dat is ook weer zoiets he, je hoort een voordeur te hebben. Maar waarom eigenlijk? Vrienden, familie en buren weten wel hoe ze naar binnen komen. Voor pakketjes heb ik een pakketbrievenbus, en anders zetten ze het vaak op de trap naar de kas. De voordeur in huis, tussen het huis en de kas, die kan gewoon op slot en de schuifdeur in de kas ook als ik dat wil. Maar die staat eigenlijk altijd open, voor mijn kat Hella. Er valt ook niets te jatten, tenzij je om een paar tomaten of aubergineplanten zit te springen. ;)

Mijn voordeur zit dus eigenlijk in de kas. Foto: Janus van den Eijnden.

Maar voor veel mensen is een voordeur toch wel belangrijk. Het geeft duidelijkheid: hier kun je je melden. De meeste voordeuren vind ik maar een beetje saai. Dat, terwijl je met een voordeur best een statement kunt maken, waarmee je kunt laten zien wie jij bent. Je kunt een voordeur op maat laten maken die helemaal bij je past qua kleuren en materialen. Je denkt er misschien niet meteen aan, maar als je in een Tiny House woont is je huis sowieso anders dan anders. Dus waarom geen voordeur die anders dan anders is?

Foto: Janus van den Eijnden.

Vroeger toen ik klein was, woonde ik in een huis met een boerendeur. Ze noemen het ook wel een duo-deur. Zo’n deur uit twee delen, waarbij je de bovenkant open kunt zetten en de onderkant dicht. Dat vond ik altijd een gezellige voordeur. Het heeft iets uitnodigends. Een stukje dicht, helemaal open is ook zo open, maar toch ook zo van: we zijn thuis hoor, kom maar binnen! Ik ken overigens een Tiny House met zo’n voordeur, het ‘Regenbooghuisje’.

Het regenbooghuisje, met boerendeur en glas-in-lood raam. Foto: BlueMonque.

Je hebt ook prachtige voordeuren met glas-in-lood ramen en met de hand gesmede deurkloppers erop. Dat vind ik ook mooi, maar het past niet bij mijn huisje. Hier passen glazen deuren die lekker veel licht doorlaten en uitzicht naar buiten bieden. Mijn huis is half kas en de kas is ook een soort tuinkamer, het is echt een wezenlijk onderdeel van mijn huisje. De achterdeur, die gebruik ik veel minder. Die staat alleen open als het heel warm weer is, omdat achter het huis schaduw is in de middag en er een verfrissend windje naar binnen kan waaien. Wel zo prettig als het in de kas te warm is.

Een voordeur kan een visitekaartje zijn. Ik denk dat men daar vroeger ook veel meer aandacht aan besteedde. Zouden ze elke maand hun voordeur schoongeboend hebben, de huisvrouwen van toen? Of toch minstens een keer per half jaar, vast wel. Mijn voordeur heeft een schommel, die hangt in de deuropening. Eigenlijk is het heel onhandig, omdat ik de schommel altijd aan de kant moet halen als ik mensen binnen wil halen en de deur maar op een kier staat. Maar als hij helemaal openstaat, dan is het er de perfecte plek voor, die schommel. En dat straalt ook weer iets uit: ‘hier mag je spelen!’ Ik geloof niet dat er iemand anders is met een schommel in de deuropening bij de voordeur. Maar het past bij mij. :)

Foto: Carel Schutte.

En dat is het belangrijkste. Of je nu wel of geen voordeur hebt, een heel klein huisje met maar één deur, of een groot huis met een statige hal, je moet lekker doen wat bij je past. Laat je voordeur uitstralen wie jij bent. En een beetje inbraakproof zijn is ook wel handig natuurlijk. ;)