Gisteren was het precies een jaar geleden, de dag waarop de bouw van mijn Tiny House afgerond werd en mijn droomhuisje naar Alkmaar werd gereden. Wow, een jaar al weer, wat een mijlpaal! En komende donderdag woon ik hier dus echt een jaar, de verhuizing heeft destijds drie dagen in beslag genomen. Wat een mooie herinneringen, die bijzondere dag dat mijn huisje hier in Alkmaar aankwam! De vele bezoekers, de media gekte, de nacht dat ik mijn twee katten oppakte; meenam naar hun nieuwe huisje en we hier voor het eerst de nacht doorbrachten.. En hoe was dat nu, zo’n eerste jaar in een Tiny House? Tijd voor de lang beloofde terugblik!
Laat ik beginnen met dit: mei is een uitstekende maand om te beginnen met off-grid wonen in een Tiny House. Het weer zit lekker mee, dus je kunt op je gemakje alles uitproberen en uitvinden. Ik had die eerste weken nog geen watervoorziening, maar met hulp van mijn goede vriend Boy had ik wel direct vier jerrycans met drinkwater en een flowjet om het mijn huisje in te pompen. Gewoon stromend water uit de kraan, geweldig! Al was het wel een gezeul met die zware jerrycans die ik bij mijn vriendinnetje Jennifer vulde, die in de buurt woont. Maar, dan leer je meteen zuinig omgaan met water. Niels hielp me met het bouwen van een helofytenfilter, Rene leverde de IBC tank voor regenwater opslag. Het kwam allemaal goed.
Met mooi weer willen je katten natuurlijk wel graag naar buiten, en wil je zelf ook wel graag de deur open kunnen zetten, dus Jan Aart bouwde een tijdelijke kattenren aan mijn huisje voor ons. Wat moest ik toch zonder die mannen! Nu konden we lekker buiten zitten, zonder dat ik bang hoefde te zijn om Jack of Hella kwijt te raken. Na twee weken waren ze gewend en kon de ren er al weer af. De stroomvoorziening werkte uitstekend, hier en daar moest de installatie een beetje worden bijgesteld maar alles draaide al snel als (op?) een zonnetje. Ik kon ook meteen koken, al heeft het geisertje aan de praat krijgen nogal wat voeten in de aarde gehad. Dat was eigenlijk pas afgelopen najaar helemaal voor elkaar. De hele geiser is vervangen, daarna hebben er nog 3 verschillende monteurs naar gekeken, ik heb een redelijk zware waterpomp (hydrofoor) en een andere badkamerkraan aan moeten schaffen, voordat ik eindelijk zonder zorgen kon douchen.
Met de komst van natter weer merkte ik dat een luifeltje boven de deur wel handig geweest zou zijn, maar die is er nog steeds niet dus ik heb er blijkbaar ook weer niet zo veel last van ???? De mat is af en toe een beetje nattig. Het koude weer zorgde pas echt voor wat obstakels. Zonder uitdaging wordt het leven maar saai he! Ik was eigenlijk wat laat begonnen met het isoleren van de waterleiding buiten, waardoor het onder het huis vrij nat was en het geen pretje was om er onder te klimmen. Ik heb de leiding geïsoleerd met schuimrubberen hulzen, duct tape en stro, maar evengoed bevroor hij regelmatig. Een deel licht diep genoeg ingegraven, maar hij moet toch echt de grond uit om het huisje in te gaan en om bij de pomp te komen. Dat zijn de zwakke punten, die ga ik voor volgende winter met thermolint omwikkelen heb ik besloten.
Mijn zonnepanelen installatie bleek niet voldoende om me in de wintermaanden doorlopend van voldoende stroom te voorzien. Vanaf oktober tot maart is er soms gewoon niet voldoende zon, waardoor ik zonder stroom kwam te zitten. Ik had een snelle oplossing nodig en kocht een klein maar krachtig aggregaatje op benzine, die ik zo’n 1 á 2 keer in de week een paar uurtjes heb laten lopen om de accu’s bij te vullen. Mijn accucapaciteit was 2 x 750 wh, dat was genoeg om één donkere dag te overbruggen. Daar was nog wat verbetering mogelijk, dus hebben de lieverds van Victron Energy me afgelopen maandag ongelofelijk verwend door mijn accu’s om te ruilen voor de joekels die je op de foto hieronder ziet: 2 x 2000 wh! Daar kan ik zeker 4 dagen mee overbruggen, als het nu niet goed komt komende winter!
Ik heb ontdekt dat mijn kacheltje meer dan genoeg is om mijn huisje warm te krijgen, maar heb wel even moeten leren stoken. Dat resulteerde in een verstopte kachelpijp in december, terwijl ik de kachel pas vanaf oktober in gebruik had. Les geleerd: heter stoken. Ik ontdekte nachtbriketten, die me hebben geholpen om het op de extra koude nachten ook binnen een beetje behaaglijk te houden. Zo’n briket gemaakt van geperste houtschors gloeit 6 tot 8 uur door, genoeg om de nacht te overbruggen.
Ik heb niet zo heel veel gebruik kunnen maken van mijn zitbadje. In de zomer had ik te weinig water, in de winter te weinig stroom om de waterpomp zo lang te laten draaien. Maar als je dan een keer in bad kunt, oh man wat is dat genieten! Dat is misschien wel een van de waardevolste lessen die ik geleerd heb het afgelopen jaar. Ik kan zo genieten van ogenschijnlijk eenvoudige dingen. Ik ben blij met zonnig weer, dan heb ik stroom genoeg. Ik ben blij met regen, dan kan ik douchen. Veel mensen om mij heen zijn daar nu ook blijer mee trouwens, ze leven met me mee! ???? Ik sta veel meer in contact met het weer en ben veel meer buiten. Als je in zo’n klein huisje woont, met overal ramen, dan merk je dat het eigenlijk veel vaker lekker weer is in Nederland dan je denkt. In een ‘gewoon’ huis heb je toch sneller de neiging om binnen te blijven.
Dat ik meer naar buiten ga heeft overigens niets met de ‘beperkte’ ruimte binnen te maken, het afgelopen jaar heeft me ook geleerd dat ik totaal geen ruimte te kort kom in mijn huisje. Ik heb me geen moment claustrofobisch gevoelt, ook niet in de winter. Ik vind het nog steeds een heerlijk huisje waar ik enorm van geniet en ik heb geen seconde spijt gehad van mijn beslissing om een Tiny House te laten bouwen en er permanent in te gaan wonen. Al gaf je me morgen de kans om weer in een rijtjeshuis te gaan wonen, zou ik die niet aanpakken. Geen haar op mijn hoofd die er aan denkt! Ik vind het heerlijk hier. Dat heeft veel te maken met de plek waar ik mag wonen, want dat is me toch wel een hemels plekje hoor! Maar mijn huisje dat zo ingenieus en met aandacht voor mijn wensen ontworpen is door het team van Walden Studio, en zo vakkundig is gebouwd door Dimka Wentzel, is de ster in dit succesverhaal.
Momenteel is mijn watertank leeg, zoals je misschien al gelezen hebt, en is er de hele week geen regen voorspelt. Dus ik douche bij vrienden, en gelukkig mag ik mijn jerrycan vullen bij mijn buurtjes de Gasfabriek. Zonder wie ik hier niet zou zitten trouwens, waarvoor ik ze enorm dankbaar ben! De Gasfabriek is een plek die steeds leuker en bruisender wordt, het terras is nu elke dag open en je kunt er heerlijk lunchen of borrelen. Dat is ook weer super handig voor de bezoekers van mijn maandelijkse open huis middag, dan kunnen ze voor of na een bezoek aan mijn Tiny House lekker wat gaan drinken bij de Gasfabriek!
Oh ja, die open huis dagen. Dat is een beetje geboren uit noodzaak, ik kreeg zoveel mensen aan de deur en verzoekjes of mensen een keertje bij me mochten kijken, dat ik besloot het een beetje in goede banen te leiden. Ik vind het niet vervelend, een keer per maand is prima te doen. Ik wil mensen ook graag de kans geven een Tiny House in het echt te zien. De interesse blijft enorm, er komen gemiddeld 50 tot 75 mensen naar de maandelijkse open huis middag.
Sinds november ben ik helemaal voor mezelf begonnen als ZZP’er, en werk ik dus vanuit huis. Dat was best even wennen, maar ik vind het heerlijk. Ik kan mijn eigen ritme bepalen en ook al werk ik nu meer dan toen ik nog in loondienst was, ik vind het zo veel leuker! Naast workshops, lezingen en adviesgesprekken doe ik veel werk voor Tiny House Nederland, ik hoef me geen moment te vervelen. De movement zet maar door, groeit maar door en ik had eerlijk gezegd ook niet anders verwacht. Dit jaar gaan de eerste woonprojecten starten en er zijn zo’n 40 Tiny Houses in aanbouw, dan tel ik alleen de zelfbouwers en zelf-laten-bouwers nog maar. Opwindende tijden! Ik hoop met heel mijn hart dat de Tiny House pilot in Alkmaar ook door mag gaan dit jaar, het zou zo zonde zijn als we nu achter blijven. We gaan het zien.
Ach er is nog zoveel meer te vertellen, zo veel gebeurd in een jaar tijd. Het meeste kun je natuurlijk lekker nalezen in mijn blogs. Ik ben begonnen met het schrijven van een boek, maar ik vind het nogal een klus en ik kom er slecht aan toe. Het komt er vast een keer van. Voor nu, op naar het tweede jaar in mijn Tiny House! Ben ik een gelukkiger mens geworden? Ja. Maar vooral dankbaarder. Ik ben zo ongelofelijk dankbaar voor wat ik allemaal mee heb mogen maken en voor wat er nog steeds op mijn pad komt, dat ik er nu gewoon weer ontroerd van word terwijl ik dit schrijf. Ik gun dat iedereen, dat is ook waarom ik me zo inzet om deze prachtige manier van wonen bereikbaar te maken voor anderen. Het gaat makkelijker worden, er zit beweging in. Samen bereiken we zo veel, met een positieve houding en een aanpakkers mentaliteit. Go go Tiny House movement, we komen er wel!
mei 2016
mei 2017
Geef een reactie