Deze week kwamen er weer een aantal berichten voorbij op mijn Facebook tijdlijn die me boos maakten, somber stemden, me een gevoel gaven dat er een klein groepje mensen aan het roepen is in de woestijn terwijl een grote zee van mensen maar doorgaat met leven alsof er niets aan de hand is. Terwijl de mensen die echt verschil kunnen maken in deze wereld, onze leiders en dat handjevol mammoetbedrijven die de dienst werkelijk uitmaken, onverstoord doorgaan met het op de eerste plaats zetten van economische groei en ons BBP (Bruto Binnenlands Product).

Ik las bijvoorbeeld meerdere artikelen over de bioloog Paul Ehrlich die nog maar eens de noodklok luid over het feit dat er wereldwijd een biologische uitroeiing gaande is. Zowel bedreigde als niet-bedreigde diersoorten verliezen in rap tempo hun leefgebied door menselijke overbevolking en massaconsumptie. Lees er meer over, bijvoorbeeld in dit artikel van de Volkskrant.
Vervolgens kwam ik dit artikel tegen uit het New York Magazine, wat een onthutsend beeld schetst over wat ons te wachten staat op het gebied van klimaatverandering. Het is een lang artikel, maar ik raad je aan het toch door te worstelen. Je kunt er van denken wat je wilt, maar laten we niet gaan ouwenelen: het bewijs dat klimaatverandering bestaat is onbetwist en het feit dat het in een achterlijk hard tempo gaat door menselijke oorzaken ook.
Hoe is het toch mogelijk dat er niet keihard wordt gewerkt naar een totale verandering van het systeem? Een beetje hip groen doen in de politiek komt niet in de buurt van wat er nodig is om de doemscenario’s die in het artikel hierboven genoemd zijn af te wenden. En zelfs over die paar slappe groene voornemens kunnen onze politieke leiders het niet eens worden. Deze mensen die het verschil kunnen maken hebben de kennis in huis om te beseffen dat we het als soort alleen gaan redden als we het welzijn van de mens niet meer als bovengeschikt zien aan het welzijn van het andere leven op aarde. Laat ze alsjeblieft even een stoomcursusje gaan doen bij Kate Raworth, mocht die kennis nog te kort schieten. In haar boek ‘Doughnut Economics’ legt ze haarfijn uit hoe het anders moet en kan, met een ‘ecologisch plafond en sociale drempel’. In het kort uitgelegd in dit artikel van de Groene Amsterdammer.

Maar goed, terwijl we hopen dat de toenemend nijpend wordende situatie op onze planeet ze wakker gaat schudden en tot grotere actie aanspoort, al is het omdat zelfs de economische groei in het geding komt als we door droogte niet meer kunnen verbouwen wat we nodig hebben om die 7,5 miljard monden te voeden, kunnen we zelf ook veel meer doen. Waarschijnlijk ben ik de mensen die nog moeten beginnen met nadenken over wat we kunnen doen al verloren op dit punt in dit blog, of ze lezen het niet eens omdat het ze niet interesseert. Da’s wel jammer maar daar kan ik niet zo veel aan doen vrees ik ;)
Ik denk dat we elkaar moeten helpen stappen te maken op weg naar een samenleving die we diep in ons hart willen bereiken. Niet door met het vingertje naar elkaar te wijzen, maar met elkaar in gesprek te gaan. Wat vind je moeilijk om te veranderen in je leven, terwijl je weet dat je het eigenlijk zou moeten veranderen voor het welzijn van de planeet? Zijn er hulpmiddelen, kennis? Kunnen we dingen samen doen? Een voorbeeld: zoals je misschien weet probeer ik steeds minder vlees te eten, om uiteindelijk helemaal te stoppen. Dat vind ik soms best moeilijk, ik houd erg van vlees. Maar ik houd ook van dieren dus dat is voor mijn de grootste reden om te stoppen met vlees eten. En als ik het dan echt goed wil doen, dan kan ik maar beter vegan worden, want de dieren in onze zuivelindustrie hebben het zo ongeveer net zo slecht als die in de vleesindustrie. Maar ik leid best een druk leven, ben geen briljante kok en heb geen tijd om te bedenken wat ik dan moet eten en waar ik de ingrediënten dan allemaal vandaan moet halen. Liefst nog met zo min mogelijk verpakking ook. Nu heb ik deze week een vegan bio maaltijdbox in huis gehaald, en ik word er helemaal blij van! Het wordt thuisbezorgd, het ziet er leuk uit, er is per maaltijd een papieren zak met bijna alles wat je nodig hebt voor die maaltijd inclusief mooie receptkaart. Half uurtje koken en het is heerlijk. Kijk, zo kan ik dus vegan leren koken! En ik vind het nog leuk ook, en het is 100% biologisch, en.. en.. en.. Er zijn dus best manieren waarop we het onszelf een beetje makkelijker kunnen maken om betere, groenere keuzes te maken. Maar we moeten elkaar daarbij helpen en aanmoedigen.

Ik deel regelmatig zorgwekkende berichten op mijn privé Facebook tijdlijn en ik weet dat ik mensen in mij vriendenkring heb die dat irritant vinden. Ze willen die berichten niet zien, het confronteert ze met wat ze denk ik diep in hun hart wel weten. Dat we moeten veranderen en allemaal verantwoordelijk zijn. Maar dat betekent dat je een stukje gemak en comfort op moet geven, en dat is moeilijk. Gisteren werd ik zo kwaad om het bericht over de massa-uitsterving van diersoorten, dat ik dat deelde met de volgende tekst:
Ik weet dat er best Facebook vriendjes zijn die de berichten die ik deel die veelal bedoeld zijn om tot nadenken te stemmen over de manier waarop we met onze aarde bezig zijn, irritant vinden. Wel fuck that, ontvriend me dan maar. Want hallo! Waar zijn we mee bezig? Wat is er voor nodig om onze koppen uit onze anussen te steken en ons eigen gemak en comfort niet langer boven alles te plaatsen, ten kosten van de levende wezens waar we deze planeet mee delen? We hebben niet het recht!
We.Moeten.Nu.Echt.Drastisch.Veranderen.En.Zijn.Allemaal.Verantwoordelijk.
En nee ik ben niet perfect en ja ik heb ook nog heel veel te verbeteren. Zullen we elkaar helpen stappen te zetten?
Maar, ik besefte me vanmorgen dat zo’n bericht niet veel zin heeft. Als je alleen doemscenario berichten deelt met elkaar dan zal dat niet het gewenste gedrag tot gevolg hebben, dat mensen na gaan denken en stappen maken naar groener leven, maar eerder somberheid, irritatie en passiviteit in de hand werken. We moeten elkaar stimuleren, helpen, de dialoog aangaan en het goede voorbeeld geven. Elkaar niet afbranden en afkeuren, maar helpen: oplossingen aandragen en elkaar toejuichen als we vooruitgang boeken. We kunnen echt een sneeuwbaleffect creëren van bewustwording en beter leven.

Daarnaast is het zaak dat we onze overheid bestoken met vragen om verandering, maar ik ben er nog niet over uit hoe dat moet. Wat zou het fijn zijn als er een integere en transparante organisatie was die kon helpen de juiste onderwerpen en informatie te identificeren en ons kon helpen op een effectieve manier in contact te komen met de invloedrijken. Heeft iemand een suggestie, is er zo’n organisatie?
Even naar mezelf kijken nu. Ik ben goed bezig met mijn energie- en waterverbruik en met consuminderen. Daarnaast dus steeds minder vlees eten en mijn kookrepertoire uitbreiden met vegan recepten. En ik heb geen kinderen, bonuspunten (just kidding). Ik recycle papier en glas.
Verbeterpunten: afval, vind ik lastig. Die energydrinks verslaving van me levert veel te veel blikwerk op maar het lukt me nog niet om er mee te stoppen. Net als met roken trouwens. Dat zijn twee dingen die Heel. Erg. Moeilijk. voor me zijn om mee te stoppen. En ik heb een hekel om met de trein te reizen plus het is duur, dus ik pak nog steeds de auto. Dan ga ik ook nog op vakantie naar Amerika met het vliegtuig, dat kost ook weer zo’n 3 vierkante meter arctisch ijs geloof ik. Kleding kan ik vaker tweedehands kopen, of alleen van duurzame merken als ik het niet tweedehands kan of wil kopen (ondergoed bijvoorbeeld). Die kleding, dat is op dit moment een haalbare verbetering voor me, net als overstappen op vegan. Die andere punten.. dat weet ik nog even niet zo goed. Heb jij misschien ook iets relatief makkelijks waar je mee zou kunnen beginnen? Waar heb je moeite mee? Misschien kunnen we met z’n allen iets bedenken dat het leuker maakt om te veranderen, zoals die maaltijdbox?

Het gaat om een totale (ook vooral een geestelijke)revolutie en willen wij ons nog als mensheid zien te redden op deze Aarde; het gaat nu om zaken en zoals oa. het gaan ontdoen van de geheime ruimtevaart-programma’s van te veel autoriteiten en die er verder op uit zijn de mensheid onwetend te houden; om de samenwerking met buitenaardsen en die de intenties hebben de mensheid te redden; het milieu te herstellen, onsterfelijkheid, teleportatie etc. etc.