De vroege herfst is een heerlijk kookseizoen. De tuin geeft nog volop oogst zoals pompoenen, paprika’s en kruiden, en in mijn Tiny House ruikt het dan al snel verrukkelijk naar geroosterde groenten en specerijen. Bijvoorbeeld met deze pompoen-paprika curry met kokosmelk en naanbrood: eenvoudig, kleurrijk en vol smaak.
Fotocredits: Depositphotos.com
Koken in een Tiny House vraagt om bewuste keuzes. Er is niet alleen minder ruimte in de keuken, ook de spullen die je gebruikt kies je met zorg. Zo kook ik graag met PFAS vrije pannen. Niet alleen omdat ik wil dat mijn eten puur blijft, maar ook omdat ik liever zo min mogelijk schadelijke stoffen in huis haal. PFAS – ook wel ‘forever chemicals’ genoemd – breken namelijk niet af in het milieu en kunnen schadelijk zijn voor onze gezondheid. Echt ontkomen doen we er niet meer aan, maar je kunt de blootstelling wél een beetje beperken. Gelukkig zijn er tegenwoordig veel merken die veilige alternatieven bieden, je kunt bijvoorbeeld denken aan een RVS pan of pannen van keramiek of geëmailleerd gietijzer.
Terug naar de pan. Stel je voor: de geur van gember, knoflook en pompoen vult het huis. Buiten ruist de wind door de bomen, binnen is het warm en knus. Hella ligt tevreden te slapen op een wollen dekentje op de bank. Je kunt toch niet anders dan daar gelukkig van worden? Dat zijn de momenten waarop ik zomaar ineens zo’n diepe dankbaarheid voel voor mijn fijne kleine huis en eenvoudige leven. Alles wat ik nodig heb, is hier in mijn huis en tuin. Wat een rijkdom.
De pompoen komt uit mijn eigen tuin. Opgekweekt vanuit zaad en liefdevol laten opgroeien in de kas, tot het buiten warm genoeg was om ze in de tuin te zetten. En nu ligt er een variëteit aan soorten pompoenen in de kas te wachten om verwerkt te worden. Lekker als soep, of in de oven, of dus in deze curry. Ook de paprika’s heb ik zelf geoogst: puntpaprika’s en blokpaprika’s, gewoon buiten in de zon. Je moet even geduld hebben voor ze rijp zijn, maar als je dan zo’n rode vrucht spot tussen de groene bladeren, is het elke keer weer een klein wondertje.
Koken met ingrediënten die je zelf hebt verbouwd, geeft ontzettend veel voldoening. Het herinnert me eraan hoe waardevol het is om in het ritme van de seizoenen te leven. Wat ik niet uit de tuin haal, koop ik zoveel mogelijk lokaal en/of biologisch. Wat uit de tuin komt, is sowieso gifvrij geteeld.
Terwijl ik de curry in mijn kom schep, weet ik dat dit niet zomaar eten is. Het is een stukje van mijn tuin, van mijn tijd en aandacht. Ik weet wat er allemaal voor nodig was om het daar te doen belanden, en dat maakt dat ik het extra waardeer. Misschien smaakt het daarom ook wel extra lekker. Een warme herfstmaaltijd, gemaakt met liefde – van tuin tot bord, in mijn kleine paradijs. <3
Marjolein,
Niet uit eigen tuin maar herst is het mooiste seizoen mbt de kleuren en het eten.
Ik hou ook erg van de herfst, het is het meest sfeervolle seizoen in mijn ogen :)
Gelukkig lees ik met een volle maag, Marjolein, want ’t is om te watertanden… ’t Is niet alleen mooi, jij blijft het mooi maken…
Geniet (ook) van de donkere dagen!
Lie(f)s.
Ah dankjewel Lies! Hij was heerlijk hoor! Hopelijk heb jij ook lekker gegeten :)
Mooi geschreven, Marjolein <3.
Op sommige momenten vraag ik me af 'of ik het mezelf niet te moeilijk maak': Tiny, zoveel mogelijk off-grid, levend, een laag modder van de wortels uit de moestuin boenend… En altijd weer kom ik tot de conclusie dat dit voor mij -leven- is. Met de voeten in de aarde, in en met de natuur en de seizoenen.
Dat herken ik wel Dirkje! Ik stond gisteren nog een half uur lang een enorme krop andijvie uit de tuin te wassen en ontdoen van tig slakjes en regenwormen. :) Een zakje uit de supermarkt is natuurlijk veel makkelijker, maar de voldoening die ik haal uit eten uit eigen tuin kan daar echt niet tegenop. :)